ဝါက်စဥ္ ( ၄ )
(က)။ ေသာ ဣမံ ေလာကႏၲိ ေသာ ဘဂဝါ ဣမံ ေလာကံ။ ( ခ )။ ဣဒါနိ ဝတၱဗၺံ နိဒေႆတိ။
( ဂ )။ သေဒဝကႏၲိ သဟ ေဒေဝဟိ သေဒဝကံ၊ ဧဝံ သဟ မာေရန သမာရကံ၊
သဟ ျဗဟၼဳနာ သျဗဟၼကံ၊ သဟ သမဏျဗာဟၼေဏဟိ
သႆမဏျဗာဟၼဏႎ။
(ဃ)။ ပဇာတတၱာ ပဇာ, တံ ပဇံ။
( င )။ သဟ ေဒဝမနုေႆဟိ သေဒဝမနုႆံ။
=============
နံပါတ္ ( ၁ )
(က) အနက္ေပးပုံု
ေယာဘဂဝါ၊ သည္။ အရဟႏၲိအာဒိနာ၊ ျဖင့္။ ကိတၱိတဂုေဏာ၊ ခ်ီးမႊမ္းအပ္ေသာ ေက်ာ္ေဇာသံ ဂုဏ္ရွိေတာ္မူ၏။ ( အနိယတ္ )
ေသာဘဂဝါ၊ ထိုအရဟံအစရွိသည္တို႔ျဖင့္ ခ်ီးမႊမ္းအပ္ေသာ ေက်ာ္ေဇာေသာဂုဏ္ရွိေတာ္မူေသာ။
ေသာ ဣမံ ေလာကႏၲိအာဒီသု ေသာ ဘဂဝါတိ ေယာ ‘‘အရဟ’’ႏၲိအာဒိနာ ကိတၱိတဂုေဏာ, ေသာ ဘဂဝါ။ ( သာရတၳဋီကာ ၁၊ ၃၂၁ )
( ခ ) အနက္ေပးပုံ
ေတနပေဒန၊ထိုဣမံေလာကံဟူေသာပုဒ္ျဖင့္ ။ ( ပါဌေသသ )
ဣဒါနိ၊ ၌။ ဝတၱဗၺံ၊ ဆိုအပ္လတ့ံေသာ ေလာကကို ။ နိဒေႆတိ၊ ၫႊန္ျပ၏။
““သေဒဝကံစေသာ ပါဠိေတာ္မ်ားအနက္ေပးပုံ””
သေဒဝကံ၊ ကာမာဝစရနတ္ျပည္ ငါးထပ္ႏွင့္တကြျဖစ္ေသာ ( တစ္နည္း )
အ႐ူပါဝစရ ျဗာဟၼျပည္ႏွင့္ တကြျဖစ္ေသာ။
သမာရကံ၊ ဝသဝတီျဗာဟၼျပည့္နင့္ တကြျဖစ္ေသာ။ ( ၾသကာသေလာက )
ဝါ -မာနတ္ႏွင့္ တကြျဖစ္ေသာ ။ ( သတၱေလာက ) ။
( တစ္နည္း ) ကာမာဝစရနတ္ျပည္ႏွင့္ တကြျဖစ္ေသာ။
သျဗာဟၼကံ၊ ပထမစ်ာန္ဘုံအစရွိေသာ ႐ူပါဝစရျဗာဟၼျပည္ႏွင့္ တကြျဖစ္ေသာ။
ဝါ- ျမတ္ေသာသူႏွင့္ တကြျဖစ္ေသာ။
နံပါတ္ ( ၂ )
( ခ )အႏုသေႏၶတက္
ဤသို႔ (က) ျဖင့္ ဤမံေလာကံ၌ ဣမသဒၵါသည္ အစၥႏၲသမီပျဖစ္၍ အမ်ားမ်က္ျမင္
လူေလာကကို ယူရမည္၏အျဖစ္ကို ျပဆိုၿပီး၍ ။
ယခုအခါ၌ ဤမံေလာကံ၌ ဣမသဒၵါသည္ အစၥႏၲသမီပျဖစ္၍ အမ်ားမ်က္ျမင္
လူေလာကကို ယူရမည္မဟုတ္ သေဒဝကံဂစသည္ျဖင့္ ယခုဆိုလတ့ံေသာ
ေလာကမားလုံးက္ိုလည္း ယူရမည္၏အျဖစ္ကို ျပလို၍ ( ခ ) မိန္႔။
( ခ )အာေဘာဂယုတၱေစာဒနာ
ဆရာ ဆရာသည္ (က)ျဖင့္ ေသာ ဣမံ ေလာကံကို ေသာ ဘဂဝါ ဣမံ ေလာကံ
ဟု ဖြင့္ဆိုေတာ္မူ၏။
ဣမံေလာကံ-၌ ဣမ-သဒၵါသည္ အစၥႏၲသမီပဝါစက ျဖစအ၍ အမ်ားမ်က္ျမင္
လူေလာကကိုသာ ယူရပါမည္ေလာ ၊ အဘယ္ကို ၫြန္ျပလို၍ ဣမံ ေလာကံဟု
မိန္႔ဆိုပါသနည္း။
ယင္းသို႔ၫႊန္ျပရျခင္း ဆိုရျခင္းအေၾကာင္းကို မျပဆိုခ့ဲေသာ္ အဗ်ာပိတ အပရိပုဏၰ
ေဒါသ သင့္ေရာက္ရာ၏။
အဓိပၸါယ္ကား။ ။ ဣမံေလာကံ-၌ ဣမ-သဒၵါသည္ အစၥႏၲသမီပဝါစက ျဖစအ၍ အမ်ားမ်က္ျမင္ လူေလာကကိုသာ ယူရပါမည္မဟုတ္ သေဒဝကံ သမာရကံ
စသည္ျဖင့္ ယခုဆိုလတ့ံေသာ ေလာကအားလုံးကိုလည္း ယူရမည္အေၾကာင္းကို
ငါျပဆိုထားသည္သာျဖစ္ေသာေၾကာင့္ သင္တင္တိုင္းေသာ ေဒါသ ငါ့အားမေရာက္ ကင္းစင္လြင့္ေပ်ာက္ပါ၏ ဟူလို။
>>>>>>> မွတ္ခ်က္ ဌပနာထားရာ၌ အရွင္အ႒ကထာဆရာ ေဝရဥၨာ ပုဏၰားႀကီး
သည္ ပါရာဇိကဏ္ပါဠိေတာ္ ေဝရဥၨက႑၌ ေသာဣမံ ေလာကံဟုဆိုေတာ္မူ၏။
ဤသို႔လည္း ဌပနာထားႏိုင္သည္။ မအူသ်၌ ဣမံ ေလာကံ၏အရကို ၫႊန္ျပလို၍
ဣဒါနိ အစမိန္႔ဟု က်မ္းတက္ျပထားသည္။
ဣမံ ေလာကႏၲိ နယိဒံ မဟာဇနႆ သမၼဳခါမတၱံ သႏၶာယ ဝုတၱံ, အထ ေခါ အနဝေသသံ ပရိယာဒါယာတိ ဒေႆတုံ ‘‘သေဒဝက’’ႏၲိအာဒိ ဝုတၱံ။ ေတနာဟ ‘‘ဣဒါနိ ဝတၱဗၺံ နိဒေႆတီ’’တိ။ ( သာရတၳဋီကာ ၁၊ ၃၂၁ )
( ဂ ) အႏုသေႏၶတက္
ဤသို႔ ( က+ခ ) ျဖင့္ ေသာဣမံ ေလာကံ၌ ေသာဟူေသာ တ-သည္ ဘဂဝါျဒပ္
ကိုစြဲေသာ ပကၠႏၲဝိသယ တ-အျဖစ္ကိုလည္းေကာင္း ဣမံေလာကံ-အရ အမ်ားမ်က္ျမင္ ေလာကႏွင့္တကြ ေလာကမားလုံးကို ယူရမည္၏ အျဖစ္ကို
ျပဆိုၿပီး၍ ၊ ယခုအခါ၌ ဝစနတၳႏွင့္တကြ သမၺႏၶကို လဟုကတည္းျဖင့္ျပလို၍
( ဂ ) မိန္႔။
>>>>>> မအူသ်၌ ဝစနတၳႏွင့္တကြ သမၺႏၶကို လဟုကတည္းျဖင့္ျပလို၍
သေဒဝကႏၲိ အစမိန္႔ဟု က်မ္းတက္ျပထားသည္။
တံပဇံ ဝါက် အာေဘာဂါယုတၱေစာဒနာတက္
ဆရာ ဆရာသည္ ပဇာတတၱာ ပဇံျဖင့္ ပဇာပုဒ္၏ ပဒသိဒၶိ, အတၳဝိဘာဂ, အတၳေယာဇနာကို ျပဆိုေတာ္မူ၏ ( တနည္း ) ပဇာပုဒ္ကို ပကာေရန ဇာယတီတိ ပဇာဟု ပထမႏၲျဖင့္ဖြင့္ဆိုေတာ္မူ၏။
ဆရာ ဖြင့္ဆိုသကဲ့သို႔ပင္ ပထမႏၲျဖင့္ပင္ ရွိပါသေလာ၊ အဘယ္ဝိဘတၱ်ႏၲျဖင့္ ရွိပါသနည္း။ မျပဆိုခ့ဲေသာ္ အဗ်ပိတ အပရိပုဏၰေဒါသ သင့္ေရာက္ရာ၏။
အႏုသေႏၶတက္
ဤသို႔ ပဇာတတၱာ ပဇာဝါက်ျဖင့္ ပဇာပုဒ္ကို ပဒါဝဓိကႏၲ ပထမႏၲအားျဖင့္ ဖြင့္ျပၿပီး၍၊
ယခုအခါ၌ ပါဠိေတာ္ရွိသည့္အတိုင္း ဝါက်ာဝဓိကႏၲအားျဖင့္ ဖြင့္ျပလို၍ တံ ပဇံ ဝါက်ကို မိန္႔။
>>>>ပဇာတတၱာ ပဇာ၊ တံ ပဇံ ၌ ပဇာတတၱာ ပဇာ ဝါက်သည္ သံဝေဏၰတဗၺ
ပါဠိေတာ္၌ မည္သည့္ဝိဘတ္ျဖင့္ ရွိေစကာမူ ႒+ဋီ တို႔၌ ပထမႏၲျဖင့္ဖြင့္ျပေသာဝါက်မ်ိဳးကို ပဒါဝဓိကႏၲ ( ပဒါဝတၳိကႏၲ ) ဒႏၲေစၧဒနဝါက်ဟု ေခၚသည္ ။ သံဝေဏၰတဗၺပါဠိေတာ္ရွိသည့္အတိုင္း တဖန္ဖြင့္ျပေသာ ဝါက်မ်ိဳးကို
ဝါက်ာဝဓိကႏၲ ( ဝါက်ာဝတၳိကႏၲ ) ဒႏၲေသာဒနဝါက်ဟု ေခၚပါသည္။
ဤ ဝါက်ာဝဓိကႏၲ ( ဝါက်ာဝတၳိကႏၲ ) ဒႏၲေသာဒနဝါက်မ်ိဳးကို က်မ္းတက္ရာ၌ ““ သံဝေဏၰတဗၺပါဠိေတာ္၌ ဆရာဖြင့္ဆိုသည့္အတိုင္း ပထမႏၲျဖင့္ပင္ ရွိပါသေလာ အဘယ္ဝိဘတ္ျဖင့္ ရွိပါသနည္း ””ဟု
အာေဘာ္ထား၍ က်မ္းတက္ရမည္။
တံပဇံဝါက် အာေဘာဂယုတၱေစာဒနာက်မ္းတက္
ဆရာ ဆရာသည္ ပဇာတတၱာ ပဇာျဖင့္ ပဇာပုဒ္၏ ပဒသိဒၶိ, အတၳဝိဘာဂ, ပဒေယာဇနာကို ျပဆိုေတာ္မူ၏ ( တနည္း ) ပဇာ-ပုဒ္ကို ပကာေရန ဇာယတီတိ ပဇာဟု ဖြင့္ဆိုေတာ္မူ၏။
ဆရာဖြင့္ဆိုသလို ပါဠိေတာ္၌ ပထမႏၲျဖင့္ပင္ရွိပါသေလာ။
အဘယ္ ဝိဘတ်ႏၲျဖင့္ ရွိပါသနည္း ။( အဗ်ာပိတ, အပရိပုဏၰေဒါသတင္ )
အႏုသေႏၶက်မ္းတက္
ဤသို႔ ပဇာတတၱာ ပဇာဝါက်ျဖင့္ ပဇာပုဒ္ကို ပဒါဝဓိကႏၲ ပထမႏၲအားျဖင့္ ဖြင့္ျပ
ၿပီး၍၊ ဤယခုအခါ၌ ပါဠိေတာ္ရွိသညိ့အတိုင္း ဝါက်ာဝဓိကႏၲအားျဖင့္ ဖြင့္ျပျခင္းငွာ
( ဝါ ) ......ဆရာသည္ တံ ပဇာ ဝါက်ကိုမိန္႔။
နံပါတ္ ( ၃ )
( ခ ) သည္ ဣမံ ေလာကံ အရ ယူရမည့္ ေလာကအားလုံးကို ဆက္၍ျပေသာေၾကာင့္ ဝါက်ာရမ႓ဝါက်။
( ဂ ) သည္ ဝစနတၳႏွင့္တကြ သေဒဝကံ စေသာပုဒ္တို႔၏ သမၺႏၶကို လဟုကနည္းအားျဖင့္ ဖြင့္ျပေသာေၾကာင့္ ပကၡႏၲရဝါက်။
(ဃ) သည္ ပဇံပုဒ္၏ ပဒသမၺႏၶ အတၳဝိဘာဂ အနက္ေယာဇနာကို
ဖြင့္ျပေသာေၾကာင့္ ပကၡႏၲရဝါက်။
နံပါတ္ ( ၄ )
(က) ဣမံေလာကံ၌ ေလာကဝဂၢဟ
ေလာကီယႏၲိ ဧတၳ ဇဂၤမာထာဝေရာစာတိ ေလာေကာ ။
( ဩကာသေလာေကာ )
လုဇၨတိ ပလုဇၨတီတိ ေလာေကာ။ (သခၤါရေလာက )
ေလာကီယတီတိ ဧတၳ ပုညပါပံ တဗၺိပါေကာစာတိ ေလာေကာ ( ေလာက+ဏ )
ဣျႏၵိယဗဒၶါနံ ခႏၶာနံ သမူေဟာ သႏၲာေနာစ သတၱေလာေကာ ( သတၱေလာေကာ )
ဥဒါန၊ ႒။ ၁ဝ၇။
ဤေနရာ၌ ၾသကာသေလာကကို ယူ၍.....
ေလာကဓာတ္အရကား ကတၱဳ႒ကိရိယာက ဇဂၤမ ထာဝရပစၥည္းတို႔ကို ေတြ႕ျမင္တတ္သူ၏ သႏၲာန္၌ သတိ ဝီရိယ ဉာဏ္ျပဓာန္းေသာ စိတၱဳပၸါဒ္သည္ မုခ်အားျဖင့္ရ၏။
အဓိကရဏတၳကိရိယာက ထိုအားတပ္ေသာ ၾသကာသေလာက၏ ပကတူပနိႆယ သတၱိသည္ ဖလူပစာရအားျဖင့္ ရ၏။
ဏ-ပစၥည္း၏အရကား ထိုမုခ် ဖလူပစာရတၳတို႔ျဖင့္ မွတ္အပ္ေသာ ၾသကာသေလာက ရ၏။
ထိုသို႔ပင္ ရျငားေသာ္လည္း ဤပုဒ္သည္ ဌာႏူပစာသဒၵါျဖစ္ေသာေၾကာင့္ ဤၾသကာသေလာက၌ တည္ရွိေသာ လူ,နတ္,ျဗာဟၼာ သတၱဝါတိုသည္သာလွ်င္
ပဓာနအားျဖင့္ ရ၏။
အမွာ ။ ။ သယံ အဘိညာ သစၧိကတြာ ပေဝေဒတိပုဒ္ကို ေဖၚ၍ အရေကာက္သည္ ။
ေလာက ႐ုပ္ၿပီးပုံ
လုဇၨတိ ပလုဇၨတီတိ ေလာေကာ။ ( လုဇ+ဏ ) လုဇဟုဆိုလိုလွ်က္ ဇ-ကို စ-ျပဳ၊
စ-ကို က-ျပဳ၍ ေလာကဟု ႐ုပ္ၿပီးပါသည္။
သေဒဝကံ၌ ေဒေဝါကား ( ဒိဝု+ဏ ) ပုံးလိင္
ေဒဝသုံးမ်ိဳး
ေဒဝါတိ တေယာ ေဒဝါ – သမၼဳတိေဒဝါ, ဥပပတၱိေဒဝါ, ဝိသုဒၶိေဒဝါ။ ကတေမ သမၼဳတိေဒဝါ? သမၼဳတိေဒဝါ ဝုစၥႏၲိ ရာဇာေနာ စ ရာဇကုမာရာ စ ေဒဝိေယာ စ။ ဣေမ ဝုစၥႏၲိ သမၼဳတိေဒဝါ။ ကတေမ ဥပပတၱိေဒဝါ? ဥပပတၱိေဒဝါ ဝုစၥႏၲိ စာတုမဟာရာဇိကာ ေဒဝါ တာဝတႎသာ ေဒဝါ ယာမာ ေဒဝါ တုသိတာ ေဒဝါ နိမၼာနရတီ ေဒဝါ ပရနိမၼိတဝသဝတၱီ ေဒဝါ ျဗဟၼကာယိကာ ေဒဝါ ေယ စ ေဒဝါ တဒုတၱရိ [တၾတဳပရိ (သ်ာ။)]။ ဣေမ ဝုစၥႏၲိ ဥပပတၱိေဒဝါ။ ကတေမ ဝိသုဒၶိေဒဝါ? ဝိသုဒၶိေဒဝါ ဝုစၥႏၲိ တထာဂတသာဝကာ အရဟေႏၲာ ခီဏာသဝါ ေယ စ ပေစၥကဗုဒၶါ။ ဣေမ ဝုစၥႏၲိ ဝိသုဒၶိေဒဝါ။ ( စူဠနိေဒၵသပါဠိေတာ္ ပဒ ၉၂ ႏွင့္ ၂၂၅ )
သေဒဝကံ ဝစနတၳျပဳ၍ ဉာတ္ေကာက္ပုံ...
>> သဟေဒေဝဟိ ေယာ ဝတၱတီတိ သေဒဝေကာ ( တံ သေဒဝကံ )
သဟပုဒ္ ေဒဝပုဒ္ ယအညပုဒ္ ( သဟပုဗၺပဒပထမာဗဟုဗၺီဟိသမာသ္/ တဂၢဳဏသံဝၫာဏဗဟုဗၺီဟိသမာသ္ )
သဟေဒဝဟူေသာ ဗဟုဗၺီဟိသမာသ္ပုဒ္လုံးအရကား နတ္တို႔ႏွင့္တကြျဖစ္ျခင္း သဟဝတၱနေဘာဂုဏ္သည္ မုခ်အားျဖင့္ ရ၏။
ထို၏ ကာမာဝစရနတ္ျပည္ငါးထပ္ဟူေသာ ၾသကာသေလာကႏွင့္ ဂုဏ္+ဂုေဏး
အျဖစ္ျဖင့္စပ္ျခင္း သမၺန္သည္ ဌာႏူပစာရအားျဖင့္ ရ၏။
ယ-အညပုဒ္ အရကား .....ဝသဝတီနတ္ျပညိမွ ႂကြင္းေသာ ကာမာဝစရနတ္ျပည္ငါးထပ္ဟူေသာ ၾသကာသေလာက ရ၏။
>> သေတၱ အနေတၳ နိေယာဇႏၲာ မာေရတီတိ မာေရာ
>> သဟ မာေရန ေယာ ဝတၱတီတိ သမာရေကာ ( တံ )
>> ျဗဴဟိေတာ ေတဟိေတဟိ ဂုဏဝိေသေသဟီတိ ျဗာဟၼာ။
( ျဗဴဟ+မ / သဟ+မ / ျဗဟ+မ ) ပုံး+နပုံး
ျဗဟဓာတ္ မ-ပစၥည္းကို ယူရာ၌ ဗဟ ဝုဒၶိမွိ၊ ျဗဟၼာ။ နိပါတနေတာ ေျဗာ ဗႆ။
( ႐ူ ၄၀၆ )
>> သဟ သမဏျဗဟၼေဏဟိ ယာပဇာ ဝတၱတီတိ သႆမဏျဗာဟၼဏီ။ ( တံ )
>> သဟ ေဒဝမႏုေႆဟိ ယာပဇာ ဝတၱတီတိ သေဒဝမႏုႆာ ( တံ )
(ဃ)ဝါက် ပဇာတတၳာ ပဇာအဖြငိ့အရ သံဝေဏၰတဗၺအားေလ်ာ္စြာ ေဟတုကမၼသာဓနဉာသ္ေကာက္
>> ကမၼကိေလသ သခၤါေတဟိ ပကာေရဟိ ဇနီယတီတိ ပဇာ ။ ( ပ+ဇန+ကြိ+အာ )
ပ-ဥပသာရ၏အရကား ပကာရေဘာဂုဏ္ ပဓာနအားျဖင့္ ရ၏။ ကံကိေလသာတို႔သည္ အပဓာနအားျဖင့္ ရ၏။
ဇနဓာတ္အရ ေဟတုကတၱဳ႒ကိရိယာက ကံကိေလသာတို႔၏ ဥပါဒ္သည္ မုခ်။
ေဟတုကမၼတၳကိရိယာက သတၱဝါဟုဆိုအပ္ေသာ ဝိပါတ္နာမကၡႏၶာကဋတၱာ႐ုပ္တို.
၏ နာနကၡဏိကာဒိ ပစၥဳယုပၸႏၷေဘာဂုဏ္သည္ ကာရဏူပစာရအားျဖင့္ ရ၏။
ကြိ-ပစၥည္း၏အရက .....သတၱဝါဟုဆိုအပ္ေသာ ခႏၶာပဥၥကျဒပ္သတၱေလာက ရ၏။
( ပါရာဇိကဏ္ဂဏၭိသစ္ ၂ ။ ၅၁ )
<<<တစ္နည္း သ်အလို>>>
ပကာေရန ဇာယတီတိ ပဇာ
ပ-ကား ပကာရေဘာဂုဏ္။
ဇန-ကား သတၱဝါတို႔၏ နာမကၡႏၶာကဋတၱာ႐ုပ္တို႔၏ ဥပါဒ္သည္ မုခ်။
ေနာက္ေနာက္ေသာ ဘဝင္စေသာ စိတၱဳပၸါဒ္ စိတၱဇ႐ုပ္တို႔သည္ ကာရဏူ။
ကြိ-ကား သတၱဝါဟုဆိုအပ္ေသာခႏၶာပဥၥကျဒပ္ သတၱေလာက ရ၏။
နံပါတ္ ( ၅ )
( င )
နံပါတ္ ( ၆ )
(က) ေသာ ဣမံ ေလာကံဝယ္ ေသာ-ဟူေသာ တ-သည္ ဣတိပိ ေသာ ဘဂဝါမွ ဘဂဝါပုဒ္ကို စြဲယူသုံးသပ္ေသာ ပကၠႏၲဝိသယ တ-အျဖစ္ကိုလည္းေကာင္း
( သဗၺနာမလိဂၤတၳ )
( ခ ) ျဖင့္ ဣမံ ေလာကံဝယ္ အစၧႏၲသမီပဝါစက ဣမသဒၵါျဖင့္
ဆိုဆသာ္လည္း အမ်ားမ်က္ျမင္ လူေလာကကိုသာ ယူရမည္မဟုတ္ သေဒဝကံ
စသည္ျဖင့္ ယခုဆိုလတံ့ေသာ ေလာကအားလုံးတို႔ကို ယူရမည္ ( ဘာဝတၳ )
( ဂ ) သေဒဝကံျဖင့္ သေဒဝကံပုဒ္၌ သ-သည္ သမာန သႏၲစေသာပုဒ္တို႔၏
ကာရီယ သ-မဟုတ္ သဟသဒၵါ၏ ကာရီယ သ-အျဖစ္ကိုလည္းေကာင္း ( နိပါတလိဂၤတၳ ) သေဒဝကံပုဒ္ကို သဟ ေဒေဝဟိ ေယာ ဝတၱတီတိ သေဒဝေကာဟု
တဂၢဳဏသံဝညာဏသဟပုဗၺပဒပထမာဗဟုဗၺီသမာသ္ ျပဳ ( သမာသလိဂၤပဒတၳ )
နိပၹႏၲပုဒ္၌ သေဒဝေကာဟု ပဒါဝဓိကႏၲပထမာျဖင့္ၿပီးေသာ္လည္း ပါဠိေတာ္၌ သေဒဝကံဟု ဝါက်ာဝဓိကႏၲ ဒုတိယဧကဝုစ္ျဖင့္ ရွိသည္ကိုလည္းေကာင္း ( ဘာဝတၳ ) တတၳ သေဒဝကဝစေနန ပဥၥကာမာဝစရာေလာကဂၢဟနံ ေဝဒိတဗၺံ အ႒ကထာအဖြင့္အရ.....တစ္ဝါက်လုံးျဖင့္ ဆိုလတ့ံေသာ ဝႆဝတီနတ္ျပည္
ျဗာဟၼျပည္မွႂကြင္းေသာ ကာမာဝစရာနတ္ျပည္ငါးထပ္ကို ပါရိေသသနည္းအားျဖင့္
ယူ ( သ႐ုပ္ၾကား ) သိေစပါသည္။
မွတ္ခ်က္ ။ ။ သမာရကံ သျဗဟၼကံပုဒ္တို႔ကို အထက္ပါအတိုင္း ေဖၚပါေလ။
သမာရကံ အေပါင္းသံဝဏၰနာပါဒ္ျဖင့္ သမာရက-အရ နတ္ျပည္ေျခာက္ထပ္
တည္းဟူေသာ ရသင့္တိုင္းကိုမယူရ ဝႆဝတီနတ္ျပည္တည္းဟူေသာ အနီးကိုသာ ပစၥာသတၱိနည္းအားျဖင့္ယူ ( သ႐ုပ္ၾကား )
မွတ္ခ်က္ ။ ။ သႆမဏျဗဟၼဏႎ သေဒဝမႏုႆပုဒ္တို႔ကိုလည္း အထကိပါတိုင္းေဖၚ။
(ဃ) ပဇာတတၱာျဖင့္ ပဇာကား ပ-ဇန-ကြိ-အာ၊ ကြိ-သည္ ေဟတုကမၼသာဓန ( တနည္း ) ကတၱဳသာဓနအနက္၌ သက္သည္၏အျဖစ္ကိုလည္းေကာင္း
( ဥပသဂၢလိဂၤတၳ ) ပဇာပုဒ္ကို ကမၼကိေလသ သခၤါေတဟိ ပကာေရဟိ ဇနီယတီတိ
ပဇာဟု ေဟတုကမၼသာဓန, ပကာေရန ဇာယတီတိ ပဇာဟု ကတၱဳသာဓန ဝစနတၳျပဳ ( အဘိဓာနတၳ )
ကံကိေလသာဟု ဆိုအပ္ကုန္ေသာ အျပားတို႔သည္ ျဖစ္ေစအပ္ေသာေၾကာင့္
, ျဖစ္တတ္ေသာေၾကာင့္ ပဇာမည္သည္၏ ( ဘာဝတၳ )
တံပဇံျဖင့္ ပဇာပုဒ္ကို ဝစနတၳျပဳ၍ နိပၹႏၷၿပီးသည့္အခါ ပဒါဝဓိကႏၲပထမႏၲျဖင့္
ၿပီးေသာ္လည္း ပါဠိေတာ္၌ကား ပထမႏၲျဖင့္ ရွိသည္မဟုတ္ ဝါက်ာဝဓိကႏၲ
ဒုတိယဧကဝုစ္ဝိဘတ္ျဖင့္ ရွိ ( ဘာဝတၳ ) သိေစပါသည္။
နံပါတ္ ( ၇ )
( ဂ ) ျဗာဟၼဳနာ / ျဗာဟၼဏာ / ျဗာဟၼဴဏာ
ဥတၱံသနာသုဟူေသာ ကစၥည္းသုတ္အရ သ-ဝိဘတ္ နာ-ဝိဘတ္တို႔ေႏွာင္းရာ၌
ျဗာဟၼသဒၵါ၏အစိပ္ အ-ကို ဥ-ျပဳ၍ ျဗာဟၼဳနာဟု ၿပီးသည္ ယင္းသဒၵယုတၱိအရ ျဗာဟၼဳနာ ပါဌ္သာ သင့္ပါသည္။
နံပါတ္ ( ၈ )
>ဣမံေလာကံ ( ဖလူပစာ )
အက်ိဳး ။ ။ ၾသကာသေလာက, သတၱေလာက
အေၾကာင္း ။ ။ သခၤါရေလာက၌ တင္။
>သေဒဝကံ ( ဧကေဒသ်ဴ-ပါရိေသသနည္း )
အေပါင္း ။ ။ ကာမာဝစရနတ္ျပည္ေျခာက္ထပ္ ျဗာဟၼျပည္ႏွင့္တကြေသာ
ေလာက၏။
အစိတ္ ။ ။ ႂကြင္းေသာ ကာမာဝစရနတ္ျပည္ငါးထပ္ တကြေသာျဖစ္ေသာ
ေလာက၌တင္။
တစ္နည္း ။ ။ အေပါင္း ကာမာဝစရနတ္ ျဗာဟၼျပည္ ရွင္ဘုရင္တို႔၏
အစိတ္ ကာမာဝစရနတ္ျပည္ ငါးထပ္ရွိနတ္၌တင္
တစ္နည္း ။ ။ ဌာနီ ကာမာဝစရနတ္ျပည္ငါးထပ္ရွိ နတ္တို႔၏ ေဒဝအမည္ကို
ဌာန ေအာက္ကာမာဝစရ နတ္ျပည္ငါးထပ္၌တင္။
( ဌာႏူပစာ အဝိနာဘာဝနည္း )
တစ္နည္း ။ ။ ဌာန ေအာက္ကာမာဝစရနတ္ျပည္ငါးထပ္
ဌာနီ ေအာက္ကာမာဝစရနတ္ျပည္ငါးထပ္ရွိ နတ္တို႔၌တင္
( ဌာႏူပစာ နာနႏၲရိကနည္း )
သယံ အဘိညာ သစၧိကတြာကိုေထာက္
သမာရကံ၌>> နတ္ျပည္ ေျခာက္ထပ္ ရသင့္တိုင္းကိုမယူမူ၍ ဝႆဝတီနတ္ျပည္
အနီးကိုသာယူရေသာေၾကာင့္ ( ပစၥာသတၱိနည္း )
တစ္နည္း ။ ။ မာနတ္တေယာက္တည္းကို ရေသာ္လည္း မာနတ္သည္ ဝႆဝတီ
၌ေနရကား ထိုမာနတ္ႏွင့္ နီးကပ္ေသာ ဆ႒ကာမာဝစရနတ္ျပည္ကိုယူ( ပစၥာသတၱိ)
တစ္နည္း ။ ။ အေပါင္း ကာမာဝစရနတ္ျပည္ ေျခာက္ထပ္
အစိပ္ ဝႆဝတီနတ္ျပည္ ( ဧကေဒသ်ဴပစာ /႐ုဠွီနည္း )
သႆမဏျဗဟၼဏႎ>> အစိပ္ သာသနပစၥတၱိက, ပစၥာမိတၱသမဏျဗဟၼဏ,
သမိတပါပဗာဟိရသမဏျဗဟၼဏ
အေပါင္း သာသနပစၥတၱိက, သာသနအပစၥတၱိက
ပစၥာမိတၱသမဏျဗဟၼဏ,
အပစၥာမိတၱသမဏျဗဟၼဏ
သမိတပါပဗာဟိရသမဏျဗဟၼဏ,
သမိတပါပဗာဟိရသမဏျဗဟၼဏ
ပစၥတၳိကာ…ေပ… သမဏျဗာဟၼဏဂၢဟဏႏၲိ နိဒႆနမတၱေမတံ အပစၥတၳိကာနံ အသမိတာဗာဟိတပါပါနၪၥ သမဏျဗာဟၼဏာနံ သႆမဏျဗာဟၼဏီဝစေနန ဂဟိတတၱာ ( သာရတၳ ၁။ ၃၂၁ )
နံပါတ္ (၁၀)
ေသာ ဣမံေလာကံ ( ပ ) သယံ အဘိညာ သစၧိ ကတြာ ပါဠိေတာ္အရ
ဘုရားရွင္၏ သဗၺညဳတဉာဏ္ကို ရည္ၫႊန္းသည္။
ေသာ ဓမၼံ ေဒေသတိ ( ပ ) ျဗဟၼစရိယံ ပကာေသတိ ပါဠိေတာ္အရ
သေတၱသု က႐ုညတံ ပဋိစၥဟူေသာ ႒အဖြင့္ႏွင့္အညီ ဘုရားရွင္၏ မဟာက႐ုဏာဉာဏ္ေတာ္ကို ရည္ၫႊန္းသည္။
အာဝတၱဟာရဟူေသာ္ကား
အာဝတၱိယႏၲိ သဘာဂဝိသဘာဂ ဓမၼာ ဧေတနာတိ အာဝေတၱာ၊ အာဝေတၱာစ ေသာ
ဓေမၼာစာတိ အာဝတၱဟာေရာဟူေသာ ဝစနတၳႏွင့္အညီ သုတၱာ႐ုဠွဓမၼ၏ ပဒ႒ာန္ကို
ရွာ၍ သဘာဂဝိသဘာဂဓမၼကို လည္ေစေၾကာင္းျဖစ္ေသာ ဟာရျဖစ္ေသာေၾကာင္႔
အာဝတၱဟာရ မည္၏။ ( နိဒါန္း )
အဘယ္သို႔ စိစစ္သနည္းဟူမူကား ကုသိုလ္၏ ပဒ႒ာန္ကိုရွာ၍ ကုသိုလ္အားျဖင့္
အကုသိုလ္အားျဖင့္ ႏွစ္မ်ိဳးထုပ္ရမည္၊ အကုသိုလ္၏ ပဒ႒ာန္ကိုရွာ၍ အကုသိုလ္အားျဖင့္ ကုသိုလ္အားျဖင့္ ႏွစ္မ်ိဳးထုပ္ရမည္။
ပုညာတိသယ၏ ( ကုသိုလ္၏ ) ပဒ႒ာန္ကား ေယာနိေသာမနသိကာရ, သဒၶမၼသဝန, သပၸဳရိသူပနိႆယ, နဝမခဏ, စကၠသမၸတၱိ, အပၸမာဒ စသည္တည္း။
ထိုေျခာက္ပါးတို႔တြင္ ေယာနိေသာမနသိကာရကိုယူသျဖင့္
( ေယာနိေသာ, ဘိကၡေဝ, မနသိ ကေရာေတာ အနုပၸႏၷာ ေစဝ ကုသလာ ဓမၼာ ဥပၸဇၨႏၲိ, ဥပၸႏၷာ စ ကုသလာ ဓမၼာ ဘာဝနာ ပါရိပုရႎ ဂစၧႏၲီတိဟူေသာပါဌ္ႏွင့္အညီ )
ေယာနိေသာမနသိကာရလွ်င္အေၾကာင္းရွိေသာ ကုသိုလ္တရားတို႔သည္ လည္
ကုန္၏။
သဒၶမၼႆဝနကိုယူသျဖင့္ ( ပဥိၥေမ ဘိကၡေဝ အာနိသံသာ ဓမၼႆဝေန၊ ကတေမ ပဥၥ အသုတံ သုဏာတိ, သုတံ ပရိေယာဒါေပတိ,ကခႍ ဝိဟနတိ,
ဒိ႒ႎ ဥဇံု ကေရာတိ, စိတၱမႆ ပသီဒတိဟူေသာ ပါဌ္ႏွင့္အညီ ) သဒၶမၼႆဝနလွ်င္အေၾကာင္းရွိေသာ ကုသိုလ္တရားတို႔သည္ လည္
ကုန္၏။
သပၸဳရိသူပနႆယကိုယူသျဖင့္ ( သဗ႓ိေရဝ သမာေသထဟူေသာ ပါဌ္ႏွင့္အညီ ) သပၸဳရိသူပလွ်င္အေၾကာင္းရွိေသာ ကုသိုလ္တရားတို႔သည္ လည္
ကုန္၏။
နဝမခဏကိုယူသျဖင့္ ( ဧေကာဝ ေခါ ဘိကၡေဝ ခေဏာ သမေယာစ ျဗဟၼစရိယဝါသာယဟူေသာ ပါဌ္ႏွင့္အညီ ) နဝမခဏလွ်င္အေၾကာင္းရွိေသာ ကုသိုလ္တရားတို႔သည္ လည္ကုန္၏။
စကၠသမပၸတၱိကိုယူသျဖင့္ ( စတၱာရိမာနိ ဘိကၡေဝ စကၠာနိ ေယဟိ သမၸႏၷာဂတာနံ
စတုစကၠံ ပဝတၱီတိဟူေသာ ပါဌ္ႏွင့္အညီ ) စကၠသမၸတၱိလွ်င္အေၾကာင္းရွိေသာ ကုသိုလ္တရားတို႔သည္ လည္ကုန္၏။
အပၸမာဒကိုယူသျဖင့္ ( အပမာဒံ ပသံသႏၲိ ပုညကိရိယာသု ပ႑ိတာဟူေသာ ပါဌ္ႏွင့္အညီ ) အပၸမာဒလွ်င္အေၾကာင္းရွိေသာ ကုသိုလ္တရားတို႔သည္ လည္
ကုန္၏။
သုတ္၌ ( ကုသိုလ္ ) ကိုယူသျဖင့္ ထို၏ ဆန္႔က်င္ဘက္ျဖစ္ေသာ အကုသိုလ္တရားတို႔ကိုလည္း ယူအပ္၏။
ထို၏ ပဒ႒ာန္က အေယာနိေသာမနသိကာရ, အသဒၶမၼသဝန, အသပၸဳရိသူပနိႆယ, အကၡဏ, စကၠဝိပၸတၱိ, ပမာဒတည္း။
ထိုေျခာက္ပါးတို႔တြင္ ေယာနိေသာမနသိကာရကို ယူသျဖင့္ ထို၏ဆန္႔က်င္ဘက္ျဖစ္ေသာ အေယာနိေသာ မနသိကာရကိုလည္းယူအပ္၏
ထိုအေယာနိေသာမနသိကာရကိုယူသျဖင့္ ( အေယာနိေသာ, ဘိကၡေဝ, မနသိ ကေရာေတာ အနုပၸႏၷာ ေစဝ အကုသလာ ဓမၼာ ဥပၸဇၨႏၲိ, ဥပၸႏၷာ စ အကုသလာ ဓမၼာ ဘိေယ်ာဘာဝါယ ေဝပုလႅာယ သံဝတၱႏၲိဟူေသာ ပါဌ္ႏွင့္အညီ ) အေယာနိေသာမနသိကာရလွ်င္အေၾကာင္းရွိေသာ အကုသိုလ္တရားတို႔သည္ လည္ကုန္၏။
သဒၶမၼႆဝနကိုယူသျဖင့္ ထို၏ဆန္က်င္ဘက္ျဖစ္ေသာ အသဒၶမၼႆဝန ကိုလည္းယူအပ္၏၊ ထိုကိုယူသျဖင့္ ( အသဝနတာ ဓမၼႆ ပရိဟာယႏၲိဟူေသာ ပါဌ္ႏွင့္အညီ ) အဒၶမၼသဝနလွ်င္အေၾကာင္းရွိေသာ အကုသိုလ္တရားတို႔သည္ လည္ကုန္၏။
သပၸဳရိသူပနႆယကိုယူသျဖင့္ ထို၏ဆန္က်င္ဘက္ျဖစ္ေသာ ဗာဝူပေသဝန ကိုလည္းယူအပ္၏၊ ထိုကိုယူသျဖင့္ ( ခုေကၡာ ဗာေလဟိ သံဝါေသာဟူေသာ ပါဌ္ႏွင့္အညီ ) ဗာဝူပေသဝနလွ်င္အေၾကာင္းရွိေသာ အကုသိုလ္တရားတို႔သည္ လည္ကုန္၏။
နဝမခဏကိုယူသျဖင့္ ထို၏ဆန္က်င္ဘက္ျဖစ္ေသာ အကၡဏကိုလည္းယူအပ္၏၊ ထိုကိုယူသျဖင့္ ( ခဏာတီတာဟိ ေသာစႏၲိဟူေသာ ပါဌ္ႏွင့္အညီ ) အကၡဏလွ်င္အေၾကာင္းရွိေသာ အကုသိုလ္တရားတို႔သည္ လည္ကုန္၏။
စကၠသမပၸတၱိကိုယူသျဖင့္ ထို၏ဆန္က်င္ဘက္ျဖစ္ေသာ စကၠဝိပၸတၱိကိုလည္းယူအပ္၏၊ ထိုကိုယူသျဖင့္ ( ဝိပဏၰာ ဒိ႒ိ မာယာဝီ တံ ဇညာ ဝသေလာ ဣတိဟူေသာ ပါဌ္ႏွင့္အညီ ) စကၠဝပၸတၱိလွ်င္အေၾကာင္းရွိေသာ အကုသိုလ္တရားတို႔သည္ လည္ကုန္၏။
အပၸမာဒကိုယူသျဖင့္ ထို၏ဆန္က်င္ဘက္ျဖစ္ေသာ ပမာဒကိုလည္းယူအပ္၏၊ ထိုကိုယူသျဖင့္ ( ပမာေဒါ မစၥဳေနာပဒံဟူေသာ ပါဌ္ႏွင့္အညီ ) ပမာဒလွ်င္အေၾကာင္းရွိေသာ အကုသိုလ္တရားတို႔သည္ လည္ကုန္၏။ ( စာခို )
ဤသို႔လွ်င္ သုတၱ႐ုဠွဓမၼ၏ ပ႒ာန္ကိုရွာ၍ သဘာဂါဝတၱန အသဘာဂါဝတၱနအားျဖင့္ လည္ေၾကာင္းျဖစ္ေသာ ဟာရျဖစ္ေသာေၾကာင့္
အာဝတၱာဟာရမည္၏ ဟူလို။ ( နိဂုံး ) [ ဦးဗုဓ္မူ စာ-၅၂ ]
ပရိယတၱိသာသနဟိတ,ေစတိယဂၤဏ,အစိုးရဓမၼာစရိယ
ဓမၼဘာဏကေက်ာင္း ပဓာနနာယကဆရာေတာ္
🙏 မစိုးရိမ္တိုက္သစ္ ၊ မႏၲေလးၿမိဳ႕ 🙏
ပို႔ခ်သည္
အမွားမ်ားရွိခ့ဲရင္ ေရးသားသူ ဘုရားတပည့္ေတာ္၏
သတိခြ်တ္ယြင္းျခင္းေၾကာင့္သာ ျဖစ္ပါသည္
အမွားမ်ားေတြ႕ခ့ဲရင္လည္း
သည္းခံခြင့္လႊတ္ေတာ္မူပါ
================
No comments:
Post a Comment
winnaing007.mm@gmail.com