ဝါက်စဥ္ ( ၈ )
(က)။ အဘိနိႏၷာေမသိႏၲိ အဘိနီဟရႎ။
( ခ )။ ေသာတိ ေသာ အဟံ။
( ဂ )။ အေနကဝိဟိတႏၲိ အေနကဝိဓံ။
(ဃ)။ အေနေကဟိ ဝါ ပကာေရဟိ ပဝတၱိတံ။
( င )။ သံဝဏၰိတႏၲိ အေတၳာ။
( စ )။ ပုေဗၺနိဝါသႏၲိ သမနႏၲရာတီတံ ဘဝံ အာဒႎ ကတြာ တတၳတတၳ
နိဝုတၳသႏၲာနံ။
[ ႒ - ၁၂၈ ]
------------------------
( ၁ )။ (က) ဥပသဂၢတၳမ်ား ေပၚလြင္ေစလွ်က္ အနက္ေယာဇနာပါ။
( ၂ )။ ( ခ ) ေဟတာလကၤာရာႏုသေႏၶ (ဃ) သေဘာဂပုစၧာက်မ္းတက္ပါ။
( ၃ )။ ( ခ )စေသာဝါက်မ်ားကို အေၾကာင္းျပ အမည္ေပး၍၊ ( စ ) ၌ အာဒႎ ကတြာ-
ကို သဒၵါနယ စာစပ္ပါ။
( ၄ )။ အေနကဝိဟိတံပုဒ္ကို သံဝဏၰနာႏွင့္ အညီဝစနတၳျပဳ၍ ဉာတ္ေကာက္ခ့ဲပါ။
( ၅ )။ ဝိဟိတ၊ ဝိဓ၊ သံဝဏၰိတ၊ ဘဝ၊ အာဒိ ပုဒ္တို႔ကို ဓာတုပစၥယေဝဘန္ပါ။
( ၆ )။ အထက္ပါ ဝါက်တို႔၌ သံဝဏၰနာ အမည္ၫႊနး္ပါ။
( ၇ )။ (က) အဘိနီဟရႎ / အဘိနီဟာရႎ ၌ သင့္ရာပါဌ္ကို ဆုံးျဖတ္ခ့ဲပါ။
( ၈ )။ တတၳ တတၳ နိဝုတၳသႏၲာနံ-၌ နယူပစာရ ထုတ္ပါ။
(၁၀)။ သံဝေဏၰတဗၺပုဒ္၌ သုဒၶကတၱဳ႒ႀကိယာ-အရကိုယူ၍ ပဒ႒ာနဟာရ
ေနတၱိနည္း ထုတ္ပါ။
----------------
နံပါတ္ ( ၁ )
အဘိနိႏၷာေမသႎ၊ ဟူသည္ကား။ အဘိနီဟရႎ၊ ဈာန္၏ အာ႐ုံမွ ပယ္ထုတ္၍
ပုေဗၺနိဝါသသို႔ ေရွရႈ႕ေဆာင္ၿပီ။ ( ဝါ ) ပိို႔သၿပီ။
အဘိနီဟရိႏၲိ စိတၱံ ဈာနာရမၼဏေတာ အပေနတြာ ပုေဗၺနိဝါသာဘိမုခံ ေပေသသႎ။ ( သာရတၳဋီကာ -၃၈၉ )
နံပါတ္ ( ၂ )
( ခ )။ ေဟတာလကၤာရာႏုသေႏၶက်မ္းတက္ပုံ
ဤသို႔ (က)ျဖင့္ အဘိနိႏၷာေမသႎပုဒ္၏ အဓိပၸါယတၳကို ျပဆိုၿပီး၍။
ယခုအခါ၌ ပါဠိေတာ္ဝယ္ အဘိနိႏၷာေမသႎဟု ဥတၱမပုရိသ္ႏွင့္ ယွဥ္ျခင္းေၾကာင့္
ေသာ-ဟူေသာ တုလွ်ာဒိကရဏပုဒ္၌ အဟံသဒၵါကို ေဆာင္ယူ၍ဆိုအပ္ေသာ္
ထင္ရွား၏ဟူေသာ အနက္အဓိပၸါယ္ကို ျပျခင္းငွာ ( ခ ) မိန္႔။
ပါဠိယံ ‘‘အဘိနိႏၷာေမသိ’’ႏၲိ ဥတၱမပုရိသပၸေယာဂတၱာ ‘‘ေသာ’’တိ ဧတၳ အဟံသေဒၵါ အာေနတြာ ဝုစၥမာေနာ တဒေတၳာ ပါကေဋာ ေဟာတီတိ ‘‘ေသာ အဟ’’ႏၲိ ဝုတၱံ။ ( သာရတၳဋီကာ-၃၈၉ )
(ဃ)။ အႏုသေႏၶက်မ္းတက္ပုံ
ဤသို႔ ( ဂ ) ျဖင့္ အေနကဝိဟိတံ-၌ ဝိဟိတသဒၵါ၏ ဝိဓသဒၵါ၏ ပရိယာယ္၏
အျဖစ္ကို ျပဆိုၿပီး၍။
ယခုအခါ၌ အေနကဝိဟိတံဟုဆိုအပ္လွ်က္ ပကာရသဒၵါ ေက်သည္၏အျဖစ္ႏွင့္
ဝိဟိတသဒၵါ၏ ပဝတၱနတၳအျဖစ္ကို ျပျခင္းငွာ (ဃ) မိန္႔။
(ဃ)။ သေဘာဂပုစၧာတက္ပုံ
ဆရာ ဆရာသည္ ( ဂ )ျဖင့္ အေနကဝိဟ္ိတံ-၌ ဝိဟိတသဒၵါ၏ ဝိဓသဒၵါ၏
ပရိယာယ္၏ အျဖစ္ကို ဖြင့္ဆိုေတာ္မူ၏။
ဝိဟိတသဒၵါ၏ ဝိဓသဒၵါ၏ ပရိယာယ္၏ အျဖစ္ကိုသာ သိအပ္ပါသေလာ။
မည္သည့္နည္းကိုလည္း သိအပ္ပါေသးသနည္း။
( င )။ သေဘာဂါပုစၧာက်မ္းတက္ပုံ
ဆရာ ဆရာသည္ (ဃ)ျဖင့္ အေနကဝိဟိတံပုဒ္ကို မ်ားေသာအမည္အႏြယ္
စေသာအျပားတို႔ျဖင့္ ျဖစ္ေစအပ္ေသာ ( ေဟာေသာ ) ဟု ဖြင့္ဆိုေတာ္မူ၏။
ယင္းသို႔ျဖစ္ေစျခင္း ေဟာျခင္းသည္ အက်ဥ္းအားျဖင့္ ျဖစ္ေစျခင္း ေဟာျခင္း
မ်ိဳးကို ဆိုလိုပါသေလာ။
အဘယ္နည္းျဖင့္ ျဖစ္ေစျခင္း ေဟာျခင္းမိ်ဳးကို ဆိုလိုပါသနည္း။
( စ )။ သံဝဏၰနာရႈ့တက္/ အေျဖရႈ႕တက္/ လီနႏၲရ သေဘာဂါပုစၧာတက္
ဆရာ ျမတ္စြာဘုရားသည္ ပါဠိေတာ္၌ ပုေဗၺနိဝါသံ-ဟု ေဟာေတာ္မူ၏။
ပုေဗၺအရ ဧကဝစနႏၲသာမညအားျဖင့္ ေဟာထားေသာေၾကာင့္ မိမိသႏၲံ၌ အက်ဳံး
ဝင္သည္၏ အစြမ္းအားျဖင့္ ေနအပ္ၿပီးေသာ ခႏၶာအစဥ္ဟူေသာ ဘဝတစ္ခုကိုသာ
ယူအပ္ပါသေလာ။ မည္မွ်ေလာက္ေသာ ခႏၶာ အစဥ္ဟူေသာ ဘဝတို႔ကို ယူအပ္ပါသနည္း။ စုဒ္ေၾကာင့္ ( စ ) မိန္႔။
နံပါတ္ ( ၃ )
(ခ+ဂ+ဃ)ဝါက်တို႔သည္ ပကၡႏၲရ ဝါက်ခ်ည္းသာ။
( င )။ သည္ ပဝတၱိတံ၌ ငုတ္ေနေသာ ဓာတ္နက္ကို ေဖၚျပေသာေၾကာင့္
ဝိတၳာရဝါက်။
တနည္း။ ။ သံခိတၱေဒသနာ ျဖစ္ပါသေလာဟူေသာ ေစာဒနာကို ပါယ္ေျဖလို၍ ဆက္တက္လာေသာေၾကာင္ ဝါက်ာရမ႓ဝါက်။
( စ ) သည္ ပကၡႏၲရဝါက်။
စာစပ္ ။ ။ အာဒႎ ကတြာ-ကား ေၾကာင့္ဟူ၍ အနက္ေပးေသာေၾကာင့္
ပဝေတၱ-ဟူေသာပါဌေသသ၌ ( တတၳတတၳကိုၾကည့္၍ ပဝေတၱ-ဟုထားသည္ ) ဝိေသသန ပဝေတၱ-ကား ဝိေသသ် အျဖစ္ျဖင့္စာစပ္။ ပဝေတၱ-ကား ျဖစ္ေသာဟု အနက္ေပးေသာေၾကာင့္ တတၳတတၳ-၌ တုလ်ာဒိကရဏဝိေသသန / ဝိေသသ်စပ္။
အမွာ....မအူသ်၌ ။ ။ တတၳတတၳ-၌ စပ္ဟု ပဓာနအားျဖင့္ဆိုထားသည္။ တိုက္႐ိုက္စပ္၍ၾကည့္လွ်င္ စပ္၍မရ ထို႔ေၾကာင့္ ပဝေတၱဟူေသာ ပါဌေသသကို ေဆာင္၍ စာစပ္ရမည္ ။ ႐ူေပ သညာ ႐ူပသညာ ပုံစံ၌လည္း ႐ူေပ၊၌ ။ ပဝတၱာ၊ေသာ။ သညာ၊တည္း။ ဤျပယုဂ္၌လည္း ႐ူေပ-က သညာ-သို႔ တိုက္႐ိုက္စပ္မရ
ထို႔ေၾကာင့္ သညာပုဒ္ကို ထည့္စြက္၍ စာစပ္ရမည္။ နည္းတူပုံစံမ်ား၌လည္း ဤနည္းအတိုင္း ၾကံ၍စာစပ္ပါ။
နံပါတ္ ( ၄ )
န ဧေကာ အေနေကာ။
ဝိစိတၱဘာေဝန ဓီယတိ ဓာရီယတီတိ ဌပီယတီတိ ဝါ ဝိဟိေတာ။
အေနေကာ ဝိဟိေတာ ယႆာတိ အေနကဝိဟိေတာ။ တံ အေနကဝိဟိတံ ( ပုေဗၺနိဝါေသာ )
အေနကဝိဟိတ-အရကား ဘဝ, ေယာနိ, ဂတိ, ဝိညာဏဌိတိ, သတၱဝါသတို႔၏ အစြမ္းျဖင့္ မ်ားေသာအျပားသည္ မုခ်။
ထို၏ ယ-အညပုဒ္အရ ပုေဗၺနိဝါသႏွင့္ ေဘဒ+အေဘဒ အျဖစ္ျဖင့္ စပ္ျခင္း
သမၺာနိသည္ ဌာႏူပစာ။
ယ-ကား ......မွတ္အပ္ေသာ ဘဝ.....သတၱဝါသတို႔၏.....အျပားရွိေသာ
ပုေဗၺနိဝါသရ၏။
တနည္းမွတ္ဖြယ္
ဝိဓီယေတ ပဝတၱယီယေတတိ ဝိဟိေတာ။
အေနေကာ ပကာေရာ အေနကပကာရာ။
အေနကပကာေရဟိ ဝိဟိေတာ အေနကဝိဟိေတာ။ ( ပုဗၺပေဒ ဥတၱရပဒေလာပ တတိယာတပၸဳရိသ္ သမာသ္ )
အေနကပကာရ-ဝိေသသနပုဒ္အရကား နာမ ေဂါတၱစေသာ မ်ားေသာအျပားသည္ မုခ်အားျဖင့္ ရ၏။
ထို၏ျဖစ္ေစအပ္ေသာ ပုေဗၺနိဝါသႏွင့္ ေဘဒ+ေဘဒဝႏၲအျဖစ္ျဖင့္ စပ္ျခင္းသမၺာန္သည္ ဌာႏူ။
သမာသ္ပုဒ္လုံးအရကား- ......မွတ္အပ္ေသာ နာမ ေဂါတၱစေသာ မ်ားေသာအျပားတို႔ျဖင့္ ျဖစ္ေစအပ္ေသာ ပုေဗၺနိဝါသရ၏။
ဝိေသသန ဆက္ေကာက္။
မွတ္ခ်က္။ ။ပုဗၺပေဒ .....တပၸဳရိသ္ သမာသ္ဝစနတၳျပဳရာ၌ ဝိၿဂိဳဟ္ဝါက်အခိုက္ဝယ္ ေရွပုဒ္ကို နိႆမ်ားအလို က႐ိုဏ္းအနက္ ( တို႔ျဖင့္ဟု ) ေပးရမည္။ သဟေယာေဂေစတံ ကရဏဝစနံ ဟု ဖြင့္ေသာ သာရတၳဋီကာအလို
သဟာဒိေယာဂ အနက္ ( တို႔ႏွင့္ ) ေပးရမည္။
သံဝဏၰီယေတတိ သံဝဏၰိေတာ။ ( ပုေဗၺနိဝါေသာ )
သံ-ေရွရွိေသာ ဝဏၰဓာတ္အရ ကတၱဳတၳႀကိယာကား = နာမ ေဂါတၱ စေသာအျပားတို႔ျဖင့္ ခ်ဲ႕ထြင္ေဟာျပေသာ အခ်င္းအရာအားျဖင့္ျဖစ္ေသာ
ေဒသနာဉာဏ္ျပဓာန္းေသာ မဟာကိရိယာဉာဏသမၸယုတၱစိတၱဳပၸါဒ္သည္ မုခ်။
ကမၼ႒ႀကိယာ အရကား- ထိုအားတပ္ေသာ ေရွ၌ေနအပ္ခ့ဲဖူးေသာ ခႏၶာအစဥ္
၏ အာရမၼဏပစၥယသတၱိသည္ ဖလူ။
တ-ကား ထိုမုခ်.....မွတိအပ္ေသာ ေရွ၌ေနအပ္ခ့ဲဖူးေသာ ခႏၶာအစဥ္ရ၏။
ဝိေသသန ဆက္ေကာက္။
နံပါတ္ ( ၅ )
ဝိဟိတံ = ဝိ-ဓာ+တ
ဝိဓ = ဝိ-ဓာ+အ ( ထီ အာ )
သံဝဏၰိတ = သံ-ဝဏၰ+တ
ဘဝ = ဘူ+တ
အာဒိ = အာ-ဒါ+ဣ
နံပါတ္ ( ၆ )
(က)။ ဝါက် သံဝဏၰပါဌ္ျဖင့္ အဘိႏၷာေမသႎပုဒ္ကို အဘိ+နိ+နာေမသႎဟု ပဒေစၧဒ ျပဳရမည္၏ အျဖစ္ကိုလည္းေကာင္း ( သႏၶိလိဂၤပဒ )
အဘိ-ဥပသာရ၏ အဘိမုခ အနက္၊ နိ-ဥပသာရ၏ အပနယန အနက္ကို
ေဟာသည္၏ အျဖစ္ကိုလည္းေကာင္း ( ဥပသဂၢလိဂၤတၳ )
ၫႊတ္ေစ၏ဟူသည္ ဈာန္၏အာ႐ုံမွ ဖယ္ခြါ၍ ပုေဗၺနိဝါသသို႔ ေရွရႈ့ေဆာင္ျခင္း
ပို႔သျခင္း ပင္တည္းဟူေသာ အဓိပၸါယ္ကို သိေစပါသည္။
( ခ ) ။ ျဖင့္ အဘိႏၷာေမသႎဟု ဥတၱမပုရ္ိသ္ကို ယွဥ္အပ္သည္၏ အျဖစ္ေၾကာင့္
ေသာ-ဟူေသာ ကတၱားပုဒ္ႏွင့္ တ -သဗၺနာမ္ပုဒ္၏ အဟံ-သဒၵါကို စြဲယူသုံးသပ္အပ္သည္၏ အျဖစ္ကို သိေစပါသည္။ ( သဗၺနာလိဂၤတၳ )
( ဂ )ျဖင့္ အေနကဝိဟိတံ-ပုဒ္ကို အေနကာ ဝိဟိတာ ယႆာတိ အေနကဝိဟိေတာ ။ တံ အေနကဝိဟိတံ ဟု ဗဟုဗၺီဟိသမာသ္ ဝစနတၳျပဳရမည္၏
အျဖစ္ကိုလည္းေကာင္း ( သမာသလိဂၤတၳ )
ဝိဟိတ သဒၵါသည္ ဝိဓ သဒၵါ၏ ပရိယာယ္ အျဖစ္ကိုလည္းေကာင္း
( ပရိယာယ္ျပ အဘိေဓယ်တၳ )
(ဃ) အေနေကဟိ ပကာေရဟိပါဌ္ျဖင့္ အေနကဝိဟိတံ၌ အေနကပုဒ္ကို
အေနကာ ပကာရာ အေနကပကာရာဟု ကမၼရည္းသမာသ္ ဝစနတၳျပဳရမည္၏
အျဖစ္ကို သိေစပါသည္။
နိယံ။ ။ သမာန ဝိဘတၱိက ဖြင့္၍ျပ ကမၼဓာရယ ၾကံစရာ။
ပဝတၱိတံပါဌ္ျဖင့္ ဝိဟိတံ၌ တ-ပစၥည္း၏ ေဟတုကမၼသာဓနအတက္၌သတ္သည္
အျဖစ္ကိုလည္းေကာင္း ၊ ဝိဓီယေတ ပဝတၱာယီယေတတိ ဝိဟိေတာ ဟု ေဟတုကမၼသာဓန ဝစနတၳျပဳရမည္၏ အျဖစ္ကိုလည္းေကာင္း၊ ဝိ-ဓာ ဓာတ္၏
ျဖစ္ေစျခင္းအနက္ေဟာသည္၏ အျဖစ္ကိုလညိးေကာင္း ( ဒုတိယဓာတြတၳ ) သိေစပါသည္။
အေပါင္း သံဝဏၰနာပါဌ္ျဖင့္ အေနက ပကာေရဟိ ဝိဟိေတာ အေနကဝိဟိေတာ တံ ဟု ပုဗၺပေဒဥတၱရပဒေလာပ တတိယာတပၸဳရိသ္ သမာသ္
ဝစနတၳျပဳရမည္၏ အျဖစ္ကိုသိေစပါသည္။
နိယံ။ ။ နာနာဝိဘတၱိက ဖြင့္၍ျပ တပၸဳရိသ ၾကံစရာ။
( င ) ျဖင့္ ပဝတၱိတံ၌ ပ-ဝတု ဓာတ္၏ ေဒဝါနံ သမၸဝတၱယိ ကဲ့သို႔ ကထန အနက္ေဟာသည္၏ အျဖစ္ကိုလည္းေကာင္း ( ဒုတိယ ဓာတြတၳ )
( အကမၼက ကို သကမၼက ဓာတ္ျဖင့္ ဖြင့္ျပေသာေၾကာင့္ ) တ-ပစၥည္း၏
ေဟတုကမၼသာဓန အနက္၌ သတ္သည္၏ အျဖစ္ကိုလည္းေကာင္း ( ဒုတိယ ပစၥယတၳ )
ပဝတၱာယီယေတတိ ပဝတၱိေတာ ဟု ေဟတုကမၼသာဓနဝစနတၳၳျပဳရမည္၏
အျဖစ္ကိုသိေစပါသည္ ( အဘိဓာနတၳ )
( စ ) တတၳတတၳ နိဝုတၳသႏၲာနံပါဌ္ျဖင့္ ပေဗၺနိဝါေသာ၌ ပုေဗၺအရ အတိတ္ဘဝ တခုကိုသာမယူရ အတိတ္ဘဝမ်ားစြာကို ယူရမည္၏ အျဖစ္ကိုလည္းေကာင္း ၊
နိဝါေသာ၌ ဏ-သည္ ကမၼသာဓန အနက္၌ သတ္သည္၏ အျဖစ္ကိုလည္းေကာင္း။ နိဝသီယိတၳာတိ နိဝါေသာ ဟု ကမၼသာဓန ဝစနတၳျပဳရမည္၏ အျဖစ္ကိုလည္းေကာင္း ၊ နိဝါသ အရ ေရွဘဝတို႔၌ ေနအပ္ခ့ဲဖူးေသာ ခႏၶာအစဥ္ကို ယူရမည္၏ အျဖစ္ကိုလည္းေကာင္း။
ပုေဗၺ နိဝါေသာ ပုေဗၺနိဝါေသာ ဟု အလုတၱသတၱမီတပၸဳရိသ္ သမာသ္ ဝစနတၳ
ျပဳရမည္၏ အျဖစ္ကိုလည္းေကာင္း သိေစပါသည္။
သမနႏၲရာတီတံ ဘဝံ အာဒႎ ကတြာ ပါဌ္ျဖင့္ ပုေဗၺအရ အတိတ္ဘဝမ်ားစြာဟူသည္ အျခားမ့ဲ အခါ၌ လြန္ေလၿပီးေသာ တုသိတာဘုံ၌
ေသတေကတုနတ္သားဘဝကို အစျပဳ၍ ထိုထိုဘဝ ခႏၶာမ်ားပင္တည္း ဟူေသာ
အဓိပၸါယ္ကို သိေစပါသည္ ( ဘာဝတၳ )
နံပါတ္ ( ၇ )
စိတၱံ အဘိနိႏၷာေမသႎ ဟူေသာပါဠိေတာ္၌ အဘိနိႏၷာေမသႎ-ေရွရႈ့ၫြတ္ေစၿပီ
ဟူေသာ ကိရိယာကား ပင္ကိုက အကမၼကႀကိယာျဖစ္သည္ သို႔ေသာ္ စိတၱံဟူေသာ
ကံပုဒ္ပါရွိေသာေၾကာင့္ အကမၼကႀကိယာက္ို သကမၼကႀကိယာျဖစ္ရန္ ကာရိတ္ပစၥည္းႏွင့္ယွဥ္ရာ၏။ ထိုေၾကာင့္ အဘိနိႏၷာေမသႎကား ကာရိတႏၲသကမၼက
ႀကိယာျဖစ္သြားသည္။ ယင္းႀကိယာကို သကမၼက ဟရ-ဓာတ္ျဖင့္ဖြင့္ျပရာ၌ ကာရိတ္ပစၥည္းမလို၊ ကာရိတ္ပစၥည္း မသတ္ရေသာေၾကာင့္ ဝုဒၶိမေရာက္ေသာ
အဘိနီဟရႎပါဌ္သာ သင့္ပါသည္။ ကာရိတ္ပစၥည္း မရွိ၍ ဝုဒၶိျပဳရာဌာန မဟုတ္ေသာေၾကာင့္၎၊ ဒီဃျပဳစရာလည္း မဟုတ္ေသာေၾကာင့္လည္းေကာင္း
အဘိနီဟာရႎပါဌ္မသင့္။
နံပါတ္ ( ၈ )
တတၳ တတၳ နိဝုတၱသႏၲာနံ၌ = အေဘဒေဘဒူပစာ ( ေဘဒူပစာ )
အေဘဒမၸိ ေဘဒံဝိယ ဥပစာေရာေဝါဟာေရာ ေဘဒူပစာေရာ ဟူေသာ ဝစနတၳႏွင့္
အညီ မျပားဘဲကို ျပားသက့ဲသို႔ေခၚေဝၚျခင္းသည္ ေဘဒူပစာသဒၵါမည္၏။
ျပယုဂ္ကား တတၳ တတၳ နိဝုတၱသႏၲာနံ ဟူသည္တည္း ၊ ဤျပယုဂ္၌
တတၳ တတၳဟူေသာ သဒၵါသည္ ေနအပ္ခ့ဲကုန္ၿပီးေသာခႏၶာတို႔၏အစဥ္မွ ( နိဝုတၳသႏၲာနံ ) ဘဝ ( တတၳ တတၳ ) မျပားဘဲကိုျပားသက့ဲသို႔ေခၚေဝၚျခင္းေၾကာင့္
ေဘဒူပစာသဒၵါမည္၏။
ၿပီးၿပီးျဖစ္လွ်က္ အလြန္အားျဖင့္ ဆိုအပ္ေသာနည္းသည္ ဥကၠ႒နည္းမည္၏။
ျပယုဂ္ကား .......တတၳဟူေသာနည္းသည္ နိဝုတၳသႏၲာနံဟုဆိုက နိဝါသအျဖစ္ၿပီၿပီး
ျဖစ္လွ်က္ အလြန္အားျဖင့္ဆိုေသာေၾကာင့္ ဥကၠ႒နည္းမည္၏။
နံပါတ္ ( ၁၀ )
သုဒၶကတၱဳ႒ ကိရိယာ အရကား = ပရိကမ္စိတ္ရ၏ ( ဘာသာဋီကာ )
ထို၏ ပဒ႒ာန္ကား အဂၤါရွစ္ပါးႏွင့္ျပည့္စုံေသာ ပါဒကစတုတၳစ်ာန္တည္း။
။ ဥပစာရစ်ာန္တည္း ( ပရိ,ဥ,အႏု,ေဂါ )
။ ကသိုဏ္းပရိဘာဂနိမိတ္တည္း ( စိတ္ႏွင့္သန္႔ရွင္းစြာျမင္ )
။ ဥဂၢနိမိတ္တည္း ( ပကတိမ်က္စိျဖင့္ျမင္ )
။ ပရိကမၼနိမိတ္တည္း ဤသိ့ုစသျဖင့္ ၾသ႐ုေယွာ႐ုယွအားျဖင့္လည္းေကာင္း။
ပရိကမ္စိတ္သည္ အဘိညာဥ္၏ နီးစြာေသာအေၾကာင္းတည္း။
ထိုသည္ ေရွ၌ေနအပိခ့ဲဖူးေသာ ခႏၶာအစဥ္ကို ေအာက္ေမ့ႏိုင္ျခင္း
၏အေၾကာင္းတည္း။ ထိုသည္ အမုၾတာသႎ ဧဝံနာေမာ စသည္တို႔၏ အေၾကာင္းတည္း ၊ ထိုသည္ ေဇေ႒ာ ဘဝံေဂါတေမာ ဟု ေဝရဥၨာပုဏၰား
ေလ်ာက္ထားျခင္း၏ အေၾကာင္းတည္း၊ ထိုသည္ သရဏဂုံေဆာက္တည္ျခင္း၏
အေၾကာင္းတည္း ဤသို႔စသည္ျဖင့္ အထက္တက္ အာ႐ုယွာ႐ုယွအားျဖင့္လည္းေကာင္း ပဒ႒ာန္ကို ထုတ္ရ၏။
တနည္း ( မအူဆရာေတာ္အလို ) စတုတၳဈာန္စိတ္ရ၏။
ထို၏ ပဒ႒ာန္ကား ေဂါၾတဘူတည္း။
။ အႏုလံုတည္း
။ ဥပစာတည္း
။ ပရိကမ္တည္း ဤသို႔ အာ႐ုယွာ႐ုယွအားျဖင့္လည္းေကာင္း
ထိုသည္ အဘိညာဥ္၏ နီးစြာေသာအေၾကာင္းတည္း
။ ေရွ၌ေနအပ္ခ့ဲဘူးေသာ ခႏၶာအစဥ္ကို ေအာက္ေမ့ႏိုင္ျခင္း၏ အေၾကာင္းတည္း ( ျကြင္းတူၿပီ။ )
