......................................
(က) သုခါဒီနံ ပစၥယာနံ ဃာေတန ဝိဟတရာဂါဒိအဂၤဏတၱာ အနဂၤေဏ။
( ခ ) အနဂၤဏတၱာေယဝ စ ဝိဂတူပကၠိေလေသ၊
( ဂ ) အဂၤေဏန ဟိ စိတၱံ ဥပကၠိလိႆတိ။
(ဃ) သုဘာဝိတတၱာ မုဒုဘူေတ။
( င ) ဝသီဘာဝပၸေတၱတိ ဝုတၱံ ေဟာတိ။
( စ ) ဝေသ ဝတၱမာနၪႇိ စိတၱံ မုဒူတိ ဝုစၥတိ။ [ ႒ - ၁၂၆ ]
++++++++++
( ၁ ) ။ သံဝေဏၰတဗၺပုဒ္မ်ားကိုသာ ေဟတာလကၤာရနည္းျဖင့္ အနက္ေပးပါ။
( ၂ ) ။ (ခ )သေဘာဂနုသေႏၶ ၊ ( ဂ ) သေဘာဂပုစၦာ ၊ ( င ) အနုသေႏၶ ၊
(စ)အယုတၱေဘာဂါေစာဒနာ
( ၃ ) ။ (ခ)စသည္ကို အေၾကာင္းျပအမည္ေပး၍ (ဂ) အဂၤေဏနပုဒ္ကို
ျဖစ္သင့္သလို စာစပ္ပါ။
( ၄ ) ။ (က+ခ) သံဝေဏၰတဗၺပုဒ္မ်ားကို
အစိတ္အေပါင္းဝစနတၳၹျပဳ၍ အေပါင္းကိုသာ ဉာတ္ေကာက္ခဲ့ပါ။
( ၅ )။ ဃာေတန၊ အဂၤေဏန၊ ဝေသ၊ ဝတၱမာနံ၊ မုဒု
ပုဒ္တို့ကို ဓာတုပစၥယေဝဖန္ပါ။
( ၆ )။ (က+ခ+ဃ+င)တို့၌ အ႒ကထာေဘာဂကိုေဖၚ၍ သံဝဏၰနာအမည္ ညြန္းပါ။
( ၇ )။ (စ)၌ ဝေသ/ ဝသီဝေသန ဟု ပါဌ္နွစ္ခုရိွရာ
သင့္ရာပါဌ္ကို ယုတၱိျပဆုံးျဖတ္ပါ။
( ၈ )။ စိတၱံ၌ နယူပစာရကိုဆိုရိုးက်ေရးပါ။
( ၁၀ )။ အနဂၤေဏန ၌ အဂၤဏအရ တို႔ကို ယူ၍ အာဝတၱာဟာရေနတၱိနည္းထုတ္ပါ။
နံပါတ္ - ( ၁ )
ဝိဟတာရာဂါဒိအဂၤဏတၱာ၊ ပါယ္ေဖ်ာက္အပ္ကုန္ျပီးေသာ ရာဂအစရိွကုန္ေသာ အညစ္အေၾကးတို ့ရွိသည္၏အျဖစ္ေၾကာင့္ ။အနဂၤေဏ၊ရာဂေဒါသဟုဆိုအပ္ကုန္ေသာ အညစ္အေၾကးတို႔ မရိွ့သည္ရိွေသာ္။
အနဂၤဏတၱာေယဝ ၊ရာဂေဒါသဟုဆိုအပ္ကုန္ေသာ အညစ္အေၾကးတို႔ မရိွသည္၏အျဖစ္ေၾကာင့္သာလ်ွင္။ ဝိဂတူပကၠိေလေသ၊ ကင္းကုန္ျပီးေသာ ရာဂေဒါသဟု ဆိုအပ္ကုန္ေသာ ညစ္ညူးေၾကာင္းတို႔ရိွ့သည္ရိွေသာ္ ။
သုဘာဝိတတၱာ၊ ေလ့လာအပ္သည္၏အျဖစ္သို့ ေရာက္ေစျခင္းျဖင့္ ေကာင္းစြာပြားေစအပ္ျပီးသည္၏အျဖစ္ေၾကာင့္။ မုဒုဘူေတ၊ နူးညံ့သည္ျဖစ္သည္ျဖစ္၍ရိွေသာ္။ ( အဘိနိႏၵာေမသႎ၌စပ္ )
နံပါတ္- ( ၂ )
( ခ ) ဝါက်ကို သေဘာဂါႏုသေႏၶက်မ္းတက္
ဤသို႔ ( က ) ျဖင့္ အဂၤဏ-ပုဒ္ကို နတၳိ အဂၤဏာနိ ဧတႆတိ အနဂၤဏံ ၊
တသၼႎ အနဂၤေဏ ။
ဟု ဗဟုဗၺီဟိသမာသ္ ဝစနတၳျပဳရမည္၏အျဖစ္ကိုလည္ေကာင္း ၊ အနဂၤဏ
မည္ျခင္းအေၾကာင္းကိုလည္ေကာင္း ( ဝိဟတရာဂါဒိကိုရည္ရြယ္ ) ၊ ယင္း အ
ေၾကာင္းတို႔၏ အေၾကာင္းကိုလည္ေကာင္း ( သုခါဒီနီဝါ စသည္ကိုရည္ရြယ္ )
ျပဆိုၿပီး၍ ။
ယခုအခါ၌ ဝိကတူပကၠိေလေသာ-ပုဒ္ကို ဝိဂတာ ဥပကၠိေလသာ ဧတႆ
စိတၱႆာတိ ဝိဂတူပကၠိေလသံ ၊ တသၼႎ ဝိဂတူပကၠိေလေသ-ဟု
ဗဟုဗၺီဟိသမာသ္ ဝစနတၳ ျပဳ ရမည္၏ အျဖစ္ကိုလည္ေကာင္း ၊
ပါဠိေတာ္၌ အနဂၤဏ ပုဒ္သည္ ဝိဂတူပကၠိ
ေလသပုဒ္၏ အေၾကာင္းလည္းျဖစ္ပုံကိုလည္ေကာင္း ( အနဂၤဏတၱာ )
ဖြင့္ျပျခင္းငွာ ( ခ ) ဝါက်ကို မိန္႔။
( ဂ ) သေဘာဂ ပုစၧာတက္
ဆရာ ဆရာသည္ ( ခ ) ျဖင့္ အနဂၤေဏ ပုဒ္ကို အနဂၤဏတၱာ ဟု ၊ ဝိဂတူ
ပကၠိေလ ပုဒ္၏ အေၾကာင္း၏ အျဖစ္ျဖင့္ ဖြင့္ဆိုေတာ္မူ၏ ။
ပါဠိေတာ္၌ အနဂၤေဏ ဝိဂတူပကၠိေလေသ ဟု သတၱမ်ႏၲဝိေသသန ပုဒ္ ( ဝါ )
သတၱမ်ႏၲလကၡဏဝႏၲ ပုဒ္ အျဖစ္ျဖင့္သာ ေဟာေတာ္မူသည္မဟုတ္ပါေလာ ။
ထိုသို႔ျဖစ္ပါလွ်က္ အနဂၤေဏပုဒ္ကို ဝိဂတူပကၠိေလေသ ပုဒ္၏ အေၾကာင္း၏
အျဖစ္ျဖင့္ ဖြင့္ဆိုေသာ ဆရာ့စကားသည္ အသို႔လွ်င္ သင့္ရာပါအ့ံနည္း ။
ဤသို ႔ေမးဖြယ္ရွိေသာေၾကာင့္ ( ဂ ) ဝါက်ကို မိန္႔ ။
( င ) အႏုသေႏၶ တက္။
ဤသို ့ ( ဃ ) ဝါက်ျဖင့္ ေကာင္းစြာပြားေစအပ္သည္၏ အျဖစ္ေၾကာင့္
မုဒုဘူတ မည္သည္၏ အျဖစ္ကို ျပဆိုၿပီး၍ ။
ယခုအခါ၌ မုဒုဘူတဟူသည္ အာဝဇၨန စေသာ ငါးပါးအျပားရွိေသာ ( ဝါ )
ကသိဏာႏုေလာမ စေသာ တစ္ဆယ့္ေလးပါးအျပားရွိေသာ ဆုံးမျခင္းျဖင့္
ဝသီေဘာ္သို႔ေရာက္ျခင္းပင္တည္းဟူေသာ အဓိပၸါယ္ကို ျပျခင္းငွာ ( င )
ကိုမိန္႔ ။
( စ ) အယုတၱေဘာဂ ေစာဒနာတက္။
ဆရာ ဆရာသည္ ( င ) ျဖင့္ မုဒုဘူေတပုဒ္ကို ဝသီဘာဝပတၱဟု ဖြင့္ဆိုေတာ္
မူ၏ ။
ယင္းသို႔ မုဒု-ကို ဝသီဘာဝ ဟု ဆိုျခင္းသည္ အဘယ္သို႔သင့္ရာပါအ့ံနည္း ။
( ဗ်တၱံပုဋံစ ) မုဒုတု ၊သုကုမာရံ စ သုေကာမလံ-ဟူေသာအဘိဓာန္
(၇၁၆) ႏွင့္အညီ သုကုမာရ သုေကာမလ-ပုဒ္တို ့ျဖင့္သာ
ဖြင့္ဆိုသင့္သည္ မဟုတ္ပါ ေလာ ။
ထိုသို႔ဖြင့္ဆိုႏိုင္ေသာ အသင့္ယုတၱိကို မျပဆိုေခ်ေသာ္ ဝိေရာဓိေဒါသ သင့္
ေရာက္ရာ၏ ၊ ဤသို႔ ေစာဒနာဖြယ္ရွိေသာေၾကာင့္ ( စ )ကို မိန္႔။
နံပါတ္- ( ၃ )
( ခ ) သည္ ပကၡႏၲရ ဝါက်ျဖစ္ပါသည္။ ( တနည္း )
( ခ ) သည္ ယုတၱိအားျဖင့္ ခိုင္ၿမဲေအာင္ျပေသာေၾကာင့္ ယုတၱဒဠွိကာရဏ ဝါက် ။
(ဃ) သည္ အဖို႔တပါးကိုျပေသာေၾကာင့္ ပကၡႏၲရ ဝါက် ။
( င ) သည္ ပဒပိ႑တၳကို ျပေသာေၾကာင့္ ဝိတၳာရ ဝါက် ။
( စ ) သည္ ( င )ဝါက်ကို ယုတၱိအားျဖင့္ ခိုင္ၿမဲေအာင္ျပေသာေၾကာင့္ ယုတၱိ
ဒဠွီကာရဏ ဝါက် ။ ( တနည္း ) ( င ) ၏အေၾကာင္းကိုျပေသာေၾကာင့္
ကာရဏဝါက် ။
စာစပ္
အဂၤေဏန- ကား ျဖင့္ဟူ၍ အနက္ေပးေသာၾကာင့္ ဥပကၠိလိႆတိ-၌
က႐ိုဏ္း ၊ ဥပကၠိလႆတိ - ကား က႐ိုဏ္၏ ႀကိယာ အျဖစ္ျဖင့္ စပ္အပ္၏ ။
( တနည္း ) အဂၤေဏန- ကား သည္ဟူ၍ အနက္ေပးရေသာေၾကာင့္
ဥပကၠိလႆတိ-၌ အဝုတၱကတၱား ၊ အဝုတၱကတၱီ အျဖစ္ျဖင့္ စပ္အပ္၏ ။
» အမွာ - ဝိဘာဒီယတိ ဥပထာပီယတိ အေတၳာဟု ဖြင့္ဆိုေသာ
သာရတၳဋီကာနင့္ အလို ( ဂ ) ဝါက်ကို ကံေဟာ ၾကံရမည္ ။
မအူသ်၌ကား - ကား ကတၱားေဟာ ဝါက်ၾကံထားသည္ ။
နံပါတ္ ( ၄ )
အဥၨတိ မေကၡတီတိ အဂၤဏံ ။ မလာဒိ
အဂၤႏၲိ ဧေတဟိ တံသမဂႌ ပုဂၢလာ နိဟိတဘာဝံ ဂစၧႏၲီတိ အဂၤဏာနိ ၊ရာဂါဒေယာ
(မဇၩိမပဏၰာသ၌လာ)
နတၳိ အဂၤဏာနိ ဧတႆ စိတၱႆာတိ အနဂၤဏံ ၊ တသၼႎ အနဂၤေဏ ။
အနဂၤဏ - သမာသ္ပုဒ္အရကား ရာဂေဒါသဟု ဆိုအပ္ေသာ အညစ္အ
ေၾကးမရွိျခင္းသည္ မုခ်အားျဖင့္ရ၏ ။
ထို၏ စတုတၳစ်ာန္စိတ္ႏွင့္ ဂုဏ္ ဂုေဏး / ပဟာတဗၺ ပဟာယက အျဖစ္ျဖင့္
စပ္ျခင္းသမၺာန္သည္ ဌာႏူပစာရအားျဖင့္ ရ၏ ။
ဧတ-အည ပုဒ္အရကား ထို.....မွတ္အပ္ေသာ စတုတၳစ်ာန္စိတ္ရ၏ ။
ဝိေသသန-ဆက္ေကာက္-
ဝိဂမႏၲီတိ ဝိဂတာ ။ ( ဝိ + ဂမု + တ )
ဥပဂႏ႖ာစိတၱံ ကိေလေသႏၲီတိ ဥပကၠိေလသာ ။
ဝိဂတာ ဥပကၠိေလသာ ဧတႆ စိတၱႆာတိ ဝိဂၢတူပကၠိေလသံ ။
တသၼႎ ဥပကၠိေလေသ ။
ဝိဂတာ ဥပကၠိေလသာ- အရ ကင္းကုန္ေသာ ရာဂ , ေဒါသ စေသာ
အညစ္အေၾကးတို႔သည္ မုခ်။
ထို၏ ဂုဏ္ ဂုေဏး / ပဟာတဗၺ ပဟာယက စပ္ ဌာႏူ ။
ဧတ- အညပုဒ္အရကား ကင္းကုန္ေသာ ရာဂေဒါသ ဟုဆိုအပ္ကုန္ေသာ
အညစ္အေၾကးရွိေသာ စတုတၳစ်ာန္စိတ္ ရ၏ ။
ထိုသို႔ပင္ ရျငားေသာ္လည္း ဥပကၠိေလသာဟူေသာ ပုဒ္သည္ ဝိေသသနပုဒ္
ျဖစ္၍ ဝိေသသနပုဒ္တို႔၏ သေဘာသည္ ဂုဏ္ကိုသာလွ်င္ ပဓာနအားျဖင့္ ေဟာၿမဲ
ျဖစ္ေသာေၾကာင့္ ဆိုအပ္ခ့ဲၿပီးေသာ ကင္းကုန္ေသာ ရာဂ ေဒါသဟု ဆိုအပ္ကုန္
ေသာ အညစ္အေၾကးရွိေသာ စတုတၳဈာန္စိတ္၏ အျဖစ္တည္းဟူေသာ ဂုဏ္သည္
သာလွ်င္ ပဓာနအားျဖင့္ ရ၏။
ဝသနံ သမတၳာနံ ဝေသာ ။ ( ဝိသုဒၶိ မဂ္ - မဟာဋီကာ ၊ ဘာသာဋီကာ ။)
ဝေသာ ယႆ အတၳီတိ ဝသီ ။ ( ဝသ ပုဒ္ + ဤ ပစၥည္း )
»» ဝသ-ဟူေသာ တဒၶိတ္ပုဒ္၏ အရကား စ်ာန္အဂၤါတို႔ႏွင့္ မျပတ္ျဖစ္ေစျခင္းငွာ
စြမ္းႏိုင္ျခင္း ( အာဝဇၨနဝသီေဘာ္ ) လွ်င္ျမန္စြာ စ်ာန္ဝင္စားႏိုင္ျခင္း
( သမာပဇၨနဝသီေဘာ္ ) စေသာ စြမ္းရည္သတၱိသည္ မုခ်-အားျဖင့္ရ၏ ။
ထို၏ စ်ာနလာဘီပုဂၢိဳလ္ႏွင့္ ဂုဏ္+ဂုေဏး အျဖစ္ျဖင့္ စပ္ျခင္းသမၺာန္သည္
ဌာႏူပစာရအားျဖင့္ ရ၏ ။
ဤ-ပစၥည္း၏ အရကား ထိုမုခ် ဌာႏူပစာရတို႔ျဖင့္မွတ္အပ္ေသာ ......
စြမ္းရည္သတၱိရွိေသာ စ်ာနလာဘီ ပုဂၢိဳလ္ ရ၏ ။
ဝသီေနာ ဘာေဝါ ဝသီဘာေဝါ ( ဝသီ ပုဒ္ + ဘာဝ ပုဒ္ )
ဝသီ - ဟူေသာ ဝိေသသနပုဒ္၏အရကား စြမ္းရည္သတၱိရွိေသာ စ်ာန
လာဘီပုဂၢိဳလ္ျဒပ္သည္ မုခ်အားျဖင့္ ရ၏ ။
ထို၏ ျဖစ္ေၾကာင္း ျဖစ္ရာ စြမ္းရည္သတၱိႏွင့္ ဂုေဏး + ဂုဏ္ အျဖစ္ျဖင့္
စပိျခငိးသမၺာန္သည္ ဌာႏူပစာအားျဖင့္ ရ၏ ။
သမာသ္ ပုဒ္လုံး၏အရကား ထိုမုခ် ဌာႏူပစာရတို႔ျဖင့္မွတ္အပ္ေသာ
စြမ္းရည္သတၱိရွိေသာ စ်ာနလာဘီပုဂၢိဳလ္၏ ျဖစ္ေၾကာင္း ျဖစ္ရာ စြမ္းရည္သတၱိ
ရ၏ ။
နံပါတ္ ( ၅ )
ဃာေတန = ဟန + ဏ
အေဂၤန = အဥၥ + ယု ( တိ-ဓာန္ ) / အဂိ + ယု ( ဘာ-ဋီ )
ဝေသ = ဝသ + အ
ဝတၱမာန = ဝတု ( တနည္း ) ဝတၱဳ + အ + မာန ။
မုဒု = မုဒ + ဥ
ျဖည့္စြက္မွတ္ဖြယ္ ။ ။ သုဘာဝိတတၱာ၏ သမၺာန္ကို စိတၱႆဟုခံ ၊
နိယံ ။ ။ ဟိတ္ဆိုက္ေလရာ ႀကိယာ၏ ပကတိမွန္ ကတၱား - ကံ ဟိတ္၏ သမၺာန္ခံၿမဲ
တည္း - ဟု ဆိုေသာ္လည္း ဤေနရာ၌ ယင္းဟိတ္ပုဒ္က ဝိေသသနလည္း ျဖစ္၍
ယင္း၏စပ္ရာ ဝိေသသ်ကို ( စိတၱံကို ) သမၺာန္ခံ ။ စိတၱႆ-ကား ၏ဟူ၍အနက္ေပး
ေသာေၾကာင့္ သုဘာဝိတတၱာဝယ္ တၱ - ပစၥည္း၌ သမၺာန္ ( တၱ ၌ စပ္ရေသာေၾကာင့္ ယင္းသမၺာန္ကို တၱ - သမၺာန္ဟု ေခၚသည္ )
သုဘာဝိတႆ ဘာေဝါ သုဘာဝိတတၱံ ။
သုဘာတႆ - ကား ၏ - ဟူ၍အနက္ေပးေသာေၾကာင့္ ဘာေဝါ ၌ သမၺာန္ ၊
( ယင္းသုဘာဝိတပုဒ္သည္ ဝါက်အခိုက္ ဘာေဝါဟူေသာပုဒ္၌ စာစပ္ရေသာေၾကာင့္ ယင္းသမၺာန္ကို ဘာသမၺာန္ဟု ေခၚသည္ )
နိယံ ။ ။ ဘာဝသမၺာန္ တၱ သမၺာန္ လာဟန္ လိင္ဝုစ္တူ ။
ဘာဝေရ႔ွပုဒ္ ဘာဝယုဂ္၏ လိင္ဝုစ္အရ ရွာစစ္ၾကေသာ္ လာထမယုတ္
သမၺာန္ပုဒ္ႏွင့္ ( တၱ - သမၺာန္ ) လိင္ဝုစ္အရ တူၿမဲ ။
သုဘာဝိတတၱာဝယ္ သုဘာဝိတ၌ လိင္ကိုရွာေသာ္ တၱ သမၺာန္၏ လိင္ကိုၾကည့္၍ ဆုံျဖတ္ရမည္ ။ ဤေနရာ၌ တၱ - သမၺာန္က စိတၱံ ျဖစ္၍ ယင္းသုဘာဝိတ ဟူေသာ
ပုဒ္ကိုလည္း နပုံးလိင္ ဧကဝုစ္ ဟု ဆုံးျဖတ္ရမည္ ။
နံပါတ္ ( ၆ )
( က ) ရာဂါဝိရာဂါတိအဂၤဏတၱာ ဟူေသာ သံဝဏၰနာပါဌ္ျဖင့္ အနဂၤေဏ၌
အန - သည္ န - နိပါတ္ပုဒ္၏ ကာရိယ၏ အျဖစ္ကိုလည္ေကာင္း ၊ နိတၳိ အဂၤဏာနိ
ယႆာတိ အနဂၤဏံ ဟု စတုတၳီဗဟုဗၺီဟိသမာသ္ ဝစနတၳျပဳရမည္၏ အျဖစ္ကို
လည္ေကာင္း ၊ အဂၤဏ - ရာဂအစရွိေသာ အညစ္အေၾကးကို ယူရမည္၏ အျဖစ္
ကို လည္ေကာင္း ၊ ရာဂအစရွိေသာ အညစ္အေၾကးတို႔မရွိဟူသည္ ( စပ္ရာကကိုင္ )
စတုတၳစ်ာန္စိတ္က ရာဂအစရွိေသာ အညစ္အေၾကးတို႔ကို ဝကၡမ႓နပဟန္အားျဖင့္
ပယ္သတ္ထားေသာေၾကာင့္ ( ဟိတ္ပါဌ္ကိုကိုင္ ) ရာဂအစရွိေသာ အညစ္အေၾကး
မရွိျခင္းပင္တည္းဟူေသာ အဓိပၸါယ္ကို လည္ေကာင္း သိေစပါသည္ ။
သုခါဒီနံ ပစၥယာနံ ဃာေတန - ဟူေသာ သံဝဏၰနာပါဌ္ျဖင့္ ဝိဟတရာဂါဒိ
အဂၤဏတၱာ ၌ ပယ္ေဖ်ာက္အပ္ၿပီးေသာ ရာဂအစရွိေသာ အညစိအေၾကးတို႔မရွိ၏
ဟူသည္ ရာဂ၏ အေၾကာင္းျဖစ္ေသာ သုခ ေသာမနႆ ၊ ေဒသ၏ အေၾကာင္းျဖစ္ေသာ ခုကၡ ေဒါမနႆ တို႔ကို ဥပစာရစ်ာန္ေလးပါးတို႔ျဖင့္ ပယ္
သတ္ျခင္းေၾကာင့္ ၊ ပါယ္ေဖ်ာက္အပ္ၿပီးေသာရာဂအစရွိေသာ အညစ္အေၾကးတို႔
မရွိျခင္းပင္တည္းဟူေသာအဓိပၸါယ္ကို သိေစပါသည္ ။
( ခ ) ဝိဂတူပကၠိေလေသ ပုဒ္ကို ဝိဂတာ ဥပကၠေလသာ ဧတႆာတိ
ဝိဂၢတူပကၠိေလသံ ၊ တသၼႎ ဝဂၢတူပကၠိေလေသ စတုတၳီ ဗဟုဗၺီဟိသမာသ္ ဝစနတၳ
ျပဳရမည္၏အျဖစ္ကိုလည္ေကာင္း ပါဠိေတာ္၌ အနဂၤေဏပုဒ္သည္ ဝိဂတူပကၠေလေသပုဒ္၏ အေၾကာင္း၏ အျဖစ္ကိုလည္ေကာင္း ( ဝါ )
အနဂၤေဏပုဒ္သည္ ေဟတုမႏၲဝိေသသန ပုဒ္၏အျဖစ္ကိုလည္ေကာင္း
( ဝိေသသနအနက္လည္းရ ဟိတ္အနက္လည္း ရေသာပုဒ္ကိုေဟတုမႏၲဝိေသသန ပုဒ္ဟုဆိုသည္ )
( ဃ ) ဝါက်ျဖင့္ မုဒုဘူေတ၌ ႏူးညံ့၏ဟူသည္ ေကာင္းစြာပြားေစအပ္ၿပီးသည္၏အျဖစ္ေၾကာင့္ စတုတၳဈာန္စိတ္၏ ႏူးည့ံျခင္းပင္
တည္းဟူေသာ အဓိပၸါယ္ကိုသိေစပါသည္ ။
( င ) ျဖင့္ မုဒုဘူေတ၌ ဘူတ - ဝယ္ ဘူ - ဓာတ္၏ ပတၱိ အနက္ကို ေဟာသည္၏ အျဖစ္ကိုလည္ေကာင္း ၊ ႏူးည့ံ၏ဟူသည္ အာဝဇၨနအစရွိေသာ
ဝသီေဘာ္ ငါးပါးအျပားျဖင့္ ( ဝါ ) ကသိဏာႏုေလာမ အစရွိေသာ ဆယ့္ေလးပါး
ျဖင့္ ဆးံုမျခင္းေၾကာင့္ စိတ္ကိုအလိုသို႔လိုက္ေစျခင္းပင္တည္းဟူေသာ အဓိပၸါယ္ကို
သိေစပါသည္ ။
နံပါတ္ ( ၇ )
ဝေသ / ဝသိဝေသန
ဝေသ ဝတၱမာနၪႇိ စိတၱံ မုဒူတိ ဝုစၥတိ ဝေသ ဝတၱမာနံ စသည္ျဖင့္ သာရတၳဋီကာ - ၌ ဝေသပါဌ္ကိုသာ တည္ပါဌ္ - သံဝဏၰနာပါဌ္အျဖစ္ ဖြင့္ျပေသာေၾကာင့္ လည္ေကာင္း ၊ ဝမန - အနက္ရွိေသာ ဓာတ္၏အယွဥ္၌
ကံ - အာဓာရ ႏွစ္ပါးတို႔တြင္ တပါးပါးရွိၿမဲ ( ဝါ ) ကံအနက္၌ သတၱမီဝိဘတ္သက္ၿမဲ
( ဂ႑ိသစ္ ) ျဖစ္ေသာေၾကာင့္လည္ေကာင္း ဝေသပါဌ္ သင့္ပါသည္ ။
ဝသိဝေသန ၊ ေလ့လာအပ္သည္၏ အစြမ္းျဖင့္ ။ ဝတၱမာနံ ၊ ျဖစ္ေသာ ။
စိတၱံ ၊ စိတ္ကို ။ ဟု ( မအူသ် - ၌ ) အတၳေယာဇနာျပေသာေၾကာင့္လည္ေကာင္း
အတၳယုတၱိလည္းရွိေသာေၾကာင့္ လည္ေကာင္း ဝသိဝေသနပါဌ္လည္းသင့္၏ ။
သို႔ေသာ္ ယင္းပါဠိကို ဝိသုဒၶိမဂ္ - အ႒ကထာ ( ဝိသုဒၶိမဂ္အ႒ကထာဟုဆိုသျဖင့္
ပါဠိေတာ္ရွိမည္ဟု အထင္မမွတ္လိုက္ပါႏွင့္ ဝိသုဒၶိမဂ္၌ ပါဠိေတာ္မရွိပါ ) သာရတၳ
ဋီကာ စေသာက်မ္းမ်ား၌ မရွိဟု ဂ႑ိသစ္၌မိန္႔ဆိုသည္ ။
နံပါတ္ ( ၈ )
စိတၱံ - ၌ = ဧကေဒသ်ဴပစာ / ႐ုဠွီနည္း
အေပါင္း = စိတ္အားလံုးတို႔၏
အစိတ္ = အကုသိုလ္စိတ္၌တင္ ( သမၸယုတၱဓမၼစိတ္ကိုရည္ရြယ္သည္ )
စိတၱံ - ၌ = ဧကေသူပစာ / ပဓာနနည္း
အစိတ္ = အကုသိုလ္စိတ္၏
အေပါင္း= အကုသိုလ္စိတ္ သမၸယုတၱဓမၼ၌ တင္
နံပါတ္ ( ၁၀ )
( က ) အနဂၤေဏ ၌ အဂၤဏ- အရ ရာဂ, ေဒါသ , ေမာဟ ျပ
ဓာန္းေသာ အကုသိုလ္ စိတၱဳပၸါဌ္ကိုယူ၍ အာဝတၱာဟာရေနတၱိနည္း ထုတ္ေလ ။
No comments:
Post a Comment
winnaing007.mm@gmail.com