(က)။ ပုေဗၺနိဝါသာနုႆတိဉာဏာယာတိ ဧဝံ အဘိညာပါဒေက ဇာေတ
ဧတသၼႎ စိေတၱ ပုေဗၺနိဝါသာနုႆတိမွိ ယံ ဉာဏံ တဒတၳာယ။
( ခ )။ တတၳ ပုေဗၺနိဝါေသာတိ ပုေဗၺ အတီတဇာတီသု နိဝုတၳကၡႏၶာ။
( ဂ )။ နိဝုတၳာတိ အဇၩာဝုတၳာ အနုဘူတာ အတၱေနာ သႏၲာေန ဥပၸဇၨိတြာ
နိ႐ုဒၶါ ။
(ဃ)။ နိဝုတၳဓမၼာ ဝါ နိဝုတၳာ။
( င )။ ေဂါစရနိဝါေသန နိဝုတၳာ။
( စ )။ အတၱေနာ ဝိညာေဏန ဝိညာတာ ပရိစၧိႏၷာ။
(ဆ)။ ပရဝိညာဏဝိညာတာပိ ဝါ ဆိႏၷဝဋဳမကာနုႆရဏာဒီသု။
------------------------
( ၁ )။ (က) ၌ သံဝေဏၰတဗၺပုဒ္ကိုသာ သံဝဏၰနာႏွင့္အညီ အနက္ေပးပါ။
( ၂ )။ ( ခ ) အႏုသေႏၶ၊ (ဃ) သေဘာဂပုစၧာ၊ ( င ) အႏုသေႏၶ၊ (ဆ) ေစာဒနာ
က်မ္းတက္ခ့ဲပါ။
( ၃ )။ ( ခ ) စေသာဝါက်မ်ားကို အေၾကာင္းျပ အမည္ေပး၍ (ဆ) ဝါက်
ပရဝိညာဏဝိညာတာ ပုဒ္ကို သဒၵါနည္းစာစပ္ပါ။
( ၄ )။ (ဃ) နိဝုတၳဓမၼာ၊ ဆိႏၷဝဋဳမကာ ပုဒ္တို႔ကို အစိတ္အေပါင္း ဝစနတၳျပဳ၍
အေပါင္းကိုသာ ဉာတ္နည္းအရ ေကာက္ျပပါ။
( ၅ )။ နိ႐ုဒၶါ၊ နိဝုတၳာ၊ သႏၲာေန၊ ပရိစိၧႏၷာ၊ ဝဋဳမ။
( ၆ )။ ( က-ခ-ဂ-ဃ ) ဝါက်မ်ားကို သံဝဏၰနာ အမည္ၫြန္းပါ။
( ၇ )။ (ဃ) ၌ နိဝုတၳာ / နိဝုတၳာတိဟု ပါဌ္ႏွစ္ေထြရွိရာ သင့္ရာပါဌ္ကို ယုတၱိျပ
ဆုံးျဖတ္ပါ။
( ၈ )။ ( ခ ) ဝါက်၌ ပုေဗၺနိဝါေသာ ပုဒ္ကို နယူပစာရထုတ္ပါ။
(၁၀)။ (ဆ) ၌ ဝဋဳမ-ပုဒ္ကို ေဝဝစနာဟာရ ေနတၱိနည္း ထုတ္ပါ။
------------------------
နံပါတ္ ( ၁ )
ပုေဗၺနိဝါသာနုႆတိဉာဏာယ၊ ေရွးလြန္ေလၿပီးကုန္ေသာ ဘဝတို႔၌
မွီစြဲ၍ ေနအပ္ဖူးကုန္ေသာ ခႏၶာတို႔ကို ေအာက္ေမ့တတ္ေသာ သတိ၌(ႏွင့္) ယွဥ္ေသာ ဉာဏိအက်ဳိးငွာ။
( ဝါ ) ေရွးလြန္ေလကုန္ၿပီးေသာဘဝတို႔၌ မိမိသူတပါး ဝိညာဥ္ျဖင့္
အာ႐ုံျပဳ၍ေနၾထငမးအားျဖင့္ ေနအပ္ဖူးကုန္ေသာ ခႏၶာႏွင့္အမည္အႏြယ္
စေသာပညတ္တို႔ကို ေအာက္ေမ့တတ္ေသာ သတိႏွင့္ ယွဥ္ေသာ ဉာဏ္အကိ်ဳးငွာ
ဟု အဖြင့္ႏွင့္အညီ ေပးပါ။
နံပါတ္ ( ၂ )
ဤသို႔ (က)ျဖင့္ ပုေဗၺနိဝါသာနုႆတိဉာဏ-ပုဒ္ကို အက်ဥ္းအားျဖင့္ျပဆို
ၿပီး၍။ ယခုအခါ၌ အက်ဥ္းအားျဖင့္ ဖြင့္ဆိုၿပီးေသာ အနက္ကို ခ်ဲ႕ျပလိုေသာ
အ႒ကထာဆရာသည္ ပုေဗၺနိဝါသကို ေရွဦးစြာျပၿပီး၍ ထိုပုေဗၺနိဝါသ၌ သတိႏွင့္
ဉာဏ္တို႔ကို ျပျခင္းငွာ ( ခ ) ကိုမိန္႔။
သေခၤေပန ဝုတၱမတၳံ ဝိဝရေႏၲာ ပုေဗၺနိဝါသံ တာဝ ဒေႆတြာ တတၳ သတိဉာဏာနိ ဒေႆတုံ ‘‘ပုေဗၺနိဝါေသာ’’တိအာဒိမာဟ။
( သာရတၳဋီကာ-၃၈၈ )
( တနည္း )
(က)ျဖင့္ ပုေဗၺနိဝါသာႏုႆတိယံ ဉာဏံ ပုေဗၺနိဝါသာႏုႆတိဉာဏံ ဟူေသာ
ဝစနတၳကိုျပဆို ၿပီး၍။
ယခုအခါ၌ ပုေဗၺနိဝါသကိုလည္းကာင္း , ပုေဗၺနိဝါသာႏုႆတိ-ကို
လည္းေကာင္း ထိုပုေဗၺနိဝါသာႏုႆတိ၌ ဉာဏ္ကိုလည္းေကာင္း ေဝဖန္ေသာအားျဖင့္ ျပျခင္းငွာ ( ခ )ဝါက်ကို မိန္႔။ ( ဝိမတိဋီကာ ႏွင့္ အ႒ကထာတိုက္ၾကည့္ပါေလ )
ဣဒါနိ ပုေဗၺနိဝါသံ ပုေဗၺနိဝါသာနုႆတႎ တတၳ ဉာဏၪၥ ဝိဘာဂေတာ ဒေႆတုံ တတၳာတိအာဒိ ဝုတၱံ။ ( ဝိမတိဋီကာ-၇၈ )
( င ) သေဘာဂါပုစၧာတက္ပုံ။
ဆရာ ဆရာသည္ ( ခ ) ျဖင့္ ပုေဗၺနိဝါသ၌ နိဝါေသာပုဒ္ကို နိဝုတၳကၡႏၶာဟု
ဖြင့္ဆိုေတာ္မူ၏ ။
ယင္း နိဝုတၳသည္ အဇၩာဝုတၳာ ေဂါစရဝုတၳ ဟု ႏွစ္မ်ိဳးရွိရာတြင္ ေဂါစရနိဝုတၳကို
ဆိုလိုပါသေလာ။
အဘယ္ နိဝုတၳကို ဆိုလိုပါသနည္း။ ဤသို႔ စုဒ္ေၾကာင္. (ဃ) ကိုမိန္႔။
(ဃ) အႏုသေႏၶတက္
ဤသို႔ ( ခ ) ျဖင့္ / (က+ခ) တို႔ျဖင့္ မိမိသႏၲံ၌ အက်ံဳးဝင္ေသာ တရား
( ခႏၶာ ) ၏ အစြမ္းျဖင့္ နိဝါသ သဒၵါ၏အနက္ကို ျပဆိုၿပီး၍။
ယခုအခါ၌ မိမိသႏၲံ သူတပါးသႏၲံ၌ သတၱဝါ၏ျပင္ပ ဗဟိဒၶသႏၲံဟု
အထူး မ-မ သာမညအားျဖင့္ နိဝါသ သဒၵါ၏ အနက္ကိုျပျခင္းငွာ (ဃ) ကို မိန္႔။
ဧဝံ သသႏၲတိပရိယာပႏၷဓမၼဝေသန နိဝါသသဒၵႆ အတၳံ ဝတြာ ဣဒါနိ အဝိေသေသန ဝတၱဳံ ‘‘နိဝုတၳဓမၼာ ဝါ နိဝုတၳာ’’တိ ဝတြာ ( ဝစတိ )
[ သာရတၳဋီကာ-၃၈၈ ]
(ဃ) သေဘာဂပုစၧာ
ဆရာ ဆရာသည္ ( ခ ) / ( က+ခ ) ျဖင့္ ပုေဗၺနိဝါေသာ၌ နိဝါသ-အရ
မိမိသႏၲံ၌ အက်ံဳးဝင္ေသာ တရားတို႔ကို ယူရမည္၏အျဖစ္ကို ဖြင့္ဆိုေတာ္မူ၏။
နိဝါေသာ-အရ မိမိသႏၲံ၌ အက်ံဳးဝင္ေသာ တရားတို႔ကိုသာ ယူရပါမည္ေလာ။
အဘယ္တရားတို႔ကို ယူရပါမည္နည္း။
ဤသို႔ေမးဖြယ္ရွိေသာေၾကာင့္ (ဃ)ကို မိန္႔။
[ အဓိပၸါယ္ ျပန္ရာ၌ မဟုတ္-ဟုဆိုလွ်င္ သမုစၥည္းမလို / မဟုတ္ေသး-ဟု
ဆိုလွ်င္ သမုစၥည္းလိုသည္ (လည္းစကားလုံးပါပါေစ) ]
( င ) အႏုသေႏၶ
ဤသို႔ (ဃ) ျဖင့္ ( နိဝါသ-အရ မိမိခႏၶာအစဥ္ သူတပါး ခႏၶာအစဥ္ သတၱဝါ
တို႔၏ျပင္ပ ဗဟိဒၶသႏၲံ ဟု ) အထူး မ-မ သာမည အားျဖင့္ ယူရမည္၏ အျဖစ္ကို
ျပဆိုၿပီး၍ ။
ယခုအခါ၌ ယင္းစကားရပ္က္ို အက်ယ္ခ်ဲ႕ျပျခင္းငွာ ( င ) ဝါက်ကို မိန္႔။
[ တံ ဝိဝရိတုံ ‘‘ေဂါစရနိဝါေသနာ’’တိအာဒိ ဝုတၱံ။ ] ( သာရတၳဋီကာ-၃၈၈ )
( စ ) အႏုသေႏၶတက္
ဤသို႔ ( င ) ျဖင့္ အာ႐ုံျဖစ္ကုန္ေသာ တရားတို႔၏ ဉာဏ္ျဖင့္ေနအပ္ဖူးသည္၏
အျဖစ္ဟူေသာ နိဝုတၳမည္ပုံကို ျပဆိုၿပီး၍။
ယခုအခါ၌ ယင္းတရားတို႔၏ မိမိဝိညာဥ္ သူတပါးဝိညာဥ္တို႔၏ အာ႐ုံ၏ အျဖစ္
ေၾကာင့္ ႏွစ္ပါးမျပားရွိသည္၏ အျဖစ္ကိုခ်ဲ႕ျပျခင္းငွာ ( စ ) ဝါက်ကႏု မိန္႔။
ေဂါစရဘူတာပိ ဟိ ဓမၼာ ဉာေဏန နိဝုတၳာ နာမ ေဟာႏၲိ, ေတ ပန သပရဝိညာဏေဂါစရတာယ ဒုဝိဓာတိ ဒေႆတုံ အတၱေနာတိအာဒိ ဝုတၱံ။ (ဝိမတိ-၇၈)
( ဆ ) ေစာဒနာတက္
ဆရာ ဆရာသည္ ( စ ) ျဖင့္ မိမိဉာဏ္ျဖင့္ ပိုင္းျခားသတ္မွတ္ အပ္ၿပီးေသာ
တရားတို႔၏ ေဂါစရနိဝါသ နိဝုတၳ မည္သည္၏ အျဖစ္ကို ျပဆိုၿပီး၍။
မိမိဉာဏ္ျဖင့္ သိအပ္ပိုင္းျခားအပ္ၿပီးေသာ တရားတို႔ကိုသာ ေဂါစရနိဝါသနိဝုတၳ မည္ပါသေလာ။
အဘယ္တရားတို႔သည္လည္း ေဂါစရနိဝါသနိဝုတၳမည္ပါေသးသနည္း။
မိမိဉာဏ္ျဖင့္ သိအပ္ပိုင္းျခားအပ္ၿပီးေသာ တရားတို႔မွ တပါးေသာ
ေဂါစရနိဝါသ နိဝုတၳ မည္သင့္ေသာတရားတို႔ကို မျပဆိုေခ်ေသာ္ ဆရာ့အား
အဗ်ာပိတ အပရိပုဏၰ ေဒါသ သင့္ေရာက္ရာ၏ ။
နံပါတ္ ( ၃ )
( ခ )။ သည္ (က) ကိုခ်ဲ႕ျပ ဝိတၳာရဝါက်။ ( ဂ ) သည္ နိဝုတၳပုဒ္ကို ခ်ဲ႕ျပ ဝိတၳာရ
(ဃ)သည္ နိဝါသ-အရ ခႏၶာ အရေကာက္ပုံမွတပါး ဓမၼ-အရေကာက္ပုံကိုျပေသာေၾကာင့္ ပကၡႏၲရ ဝါက်။ ( င ) သည္ (ဃ)ကို ခ်႕ဲျပ ဝိတထၳာရ ။ ( စ+ဆ) သည္ (င) ကို ခ်ဲ႕ျပ ဝိတၳာရ။ (ဆ) သည္ မိမိဝိညာဥ္ သိပုံမွတပါး သူတပါးဝိညာဥ္ျဖင့္ သိပုံကိုျပ ပကၡႏၲရ။
“ စာစပ္ ”
ပရဝိညာဏဝိညာတာပိ-ကား ကုန္ေသာဟူ၍ အနက္ေပးေသာေၾကာင့္
ဓမၼာ-၌ တုလ်ာဒ္ိကရဏ ဝိေသသန/ဝိေသသ်စပ္။
တနည္း ။ ။ တို႔သည္ ဟူ၍ အနက္ေပးေသာေၾကာင့္ နိဝုတၳာ-၌ တုလ်တ္/လိဂၤတ္စပ္။
နံပါတ္ ( ၄ )
နိဝသီယႎသူတိ နိဝုတၳာ။ [ ယ-ပစၥည္းသတ္၍ ဣဝဏၰာဂေမာဝါ သုတ္ျဖင့္ ဣ-လာ၍ ဝိၿဂိဳဟ္ျပဳထားသည္ ]
နိဝုႆိႏၲဴတိ နိဝုတၳာ။ [ တႆစဝဂၢယကာရဝကာရတၱံ သဓာတြႏၲႆ -သုတ္ျဖင့္ ဤေနရာ၌ ဝိဂၢဟ ျပဳမရ၍ ပုဗၺ႐ူပဥၥသုတ္ျဖင့္ ပုဗၺ႐ုပ္ျပဳ၍ ဝိၿဂိဳဟ္ျပဳထားသည္ ]
နိဝုတၳ-ဝိေသသနပုဒ္အရကား အာ႐ုံျပဳေသာအားျဖင့္ ေနအပ္ခ့ဲကုန္ၿပီး
သည္၏ အျဖစ္ဟူေသာ ဂုဏ္သည္ မုခ်။
ထို၏ မိမိသူတပါးဝိညာဥ္ျဖင့္ ပိုင္းျခားသိအပ္ေသာ ခႏၶာငါးပါး နိဗၺာန္ ပညတ္
တို႔ႏွင့္ ဂုဏ္+ဂုေဏးစပ္ ဌာႏူ။
ပုဒ္လုံးအရက ထို.....မွတ္အပ္ေသာ အာ႐ုံျပဳေသာအားျဖင့္ ေနအပ္ခဲ့ကုန္ၿပီးေသာ မိမိသူတပါး ဝိညာဥ္ျဖင့္ ပိုင္းျခားသိအပ္ေသာ ခႏၶာငါးပါး
နိဗၺာန္ ပညတ္တို႔ ရ၏။
ဆိဇၨိတၳာတိ ဆိႏၷံ
ဝဇႏၲိ ဧတၳာတိ ဝဋဳမံ ( ဝဇ+ဥမ ) ဓာန္ဋီ
ဆိႏၷံ ဝဋဳမံ ( ကုသလာကုသလကမၼဝ႗ံ ) ဧေတသႏၲိ ဆိႏၷဝဋုမကာ။
ဆိႏၷဝဋဳမ-သမာသ္ပုဒ္အရကား ျဖတ္အပ္ၿပီးေသာ ကုသိုလ္အကုသိုလ္ ကံဟု
ဆိုအပ္ေသာ ကမၼဝဋ္သည္ မုခ်။
ထို၏ ဘုရားရွင္တို႔၏ ပဟာတဗၺ+ပဟာယက အျဖစ္ျဖင့္ စပ္ျခင္းသမၺာန္သည္
ဌာႏူ။
ဧတ-အညပုဒ္အရကား ......မွတ္အပ္ေသာ ျဖတ္အပ္ၿပီးေသာ ကုသိုလ္အကုသိုလ္ ကံဟုဆိုအပ္ေသာ ကမၼဝဋ္ရွိေသာ ဘုရားရွင္တို႔ ရ၏။
ဆိႏၷဝဋဳမကာ သမၼာသမၺဳေဒၶါ။ သာရတၳဋီကာ
မွတ္ခ်က္ ။ ။ မဟာပဒါနအ႒အထာ၌ ဝဋဳမႏၲိ ကုသလာကုသလကမၼဝ႗ံ ဝုစၥတိ
-ဟု ဖြင့္၏ ယင္းအ႒ကထာႏွင့္အညီ အထက္ပါအတိုင္း ဉာတ္ေကာက္သည္။
အဘိဓာန္၌ကား : ဝဋဳမ သဒၵါကို လမ္းခရီးအနက္ဟုဆိုသည္ ယင္းအလိုေကာက္လွ်င္ “သမာသ္ ပုဒ္လုံးအရကား ျဖတ္အပ္ၿပီးေသာ သံသရာ
လမ္းခရီး ရ၏ဟု ေကာက္ရမည္။
အႏုႆရီယေတတိ အႏုႆရဏံ။
ဆိႏၷဝဋဳမကာနံ အႏုႆရဏံ ဆိႏၷဝဋဳမကာႏုႆရဏံ။
[ ဘုရားရွင္တို႔ကို ေအာက္ေမ့ျခင္း ( ဝါ ) ဘုရားရွင္တို႔၏အက်င့္ကို ေအာက္ေမ့ျခင္း ]
သာဓက+သာဓယ် စပ္။
နိဝသီယိတၳာတိ နိဝါေသာ။
ပုေဗၺ နိဝါေသာ ပုေဗၺနိဝါေသာ။
လြန္ေလၿပီးေသာ ဘဝတို႔ႏွင့္ ေနာက္၌ ေနဖူးေသာ ခႏၶာႏွင့္ အေဘဒ+ေဘဒ အျဖစ္ျဖင့္စပ္။
နံပါတ္ ( ၅ )
နိဝုတၳ = နိ-ဝသ+ဥမ ( ဝသေတာ ဝုတၳ သုတ္ )
နိ႐ုဒၶါ = နိ-႐ုဒ+တ
သႏၲာေန = သံ-တႏု+ဏ
ပရိစၧိႏၷ = ပရိ-စိဒိ+တ
ဝဋဳမ = ဝဇ+ဥမ ( ေမာက္အလို ကုမ )
နံပါတ္ ( ၆ )
(က) ပုေဗၺနိဝါသာႏုႆတိမွိ ယံဉာဏံ ပါဌ္ျဖင့္ ပုေဗၺနိဝါသာႏုႆတိဉာဏံ ပုဒ္ကို
ပုေဗၺနိဝါသာႏုႆတိယံ ဉာဏံ ပုေဗၺနိဝါသာႏုႆတိဉာဏံ ဟု သတၱမီတပၸဳရိသ္
သမာသ္ ဝစနတၳျပဳရမည္ဟု သိေစပါသည္။
ပုေဗၺနိဝါသႏုႆတိယံ-ဆိုလိုလွ်က္ အကၡရာဝိပလႅာသ ( မအူဂဏၭိ )။
/ လိဂၤဝိပလႅာသနည္းျဖင့္ ပုေဗၺနိဝါသာႏုႆတိမွိ ဟု ဆိုထားသည္၏ အျဖစ္ကိုလည္းေကာင္း။
တတၳာယ-ျဖင့္ ပုေဗၺနိဝါသာႏုႆတိဉာဏာယ၌ အာယ-သည္ နာဝိဘတ္
စသည္တို႔၏ ကာရိယမဟုတ္ စတုတၳီသဝိဘတ္၏ ကာရိယ၏ အျဖစ္ကို သိေစပါသည္။
ဧဝံ (ပ) စိေတၱ-ဟူေသာ ပါဌ္ျဖင့္ သမာဟိေတစိေတၱစသည္ျဖင့္ ေဟာေတာ္
မူခ့ဲသည့္ အတိုင္း စတုတၳစ်ာန္စိတ္သည္ အဘိဉာဥ္၏ အေျချဖစ္ေသာအခါ၌
ပုေဗၺနိဝါသာႏုႆတိဉာဏ္ကိုရရန္ ေရွ႕႐ူၫြတ္ေစ၏ဟူေသာ အဓိပၸါယ္ကို သိေစပါသည္။
( ခ ) ပုေဗၺ အတီတဇာတီသု ပါဌ္ျဖင့္ ပုေဗၺနိဝါေသာ၌ ပုဗၺ အရ ဧကမၸိဇာတႎ အစရွိသျဖင့္ ေဟာေတာ္မူေသာေၾကာင့္ ေရွလြန္ေလၿပီးေသာ ဘဝတို႔ကိုယူရမည္၏
အျဖစ္ကိုလည္းေကာင္း ။ ပုေဗၺ-သဒၵါ၏ ပုေဗၺသု ဟုဆိုလိုလွ်က္ ဗဟုဝုစ္ကို ဧကဝုစ္
အားျဖင့္ ဆိုထားေသာေၾကာင့္ ဝစနဝိပလႅာသနည္း၏ အျဖစ္ကိုလည္ေကာင္း သိေစပါသည္။
နိဝုတၳကၡႏၶာ-ဟူေသာပါဌ္ျဖင့္ နိဝါေသာ၌ ဏ-ပစၥည္း၏ ကမၼသာဓန အနက္၌သက္သည္၏ အျဖစ္ကိုလည္းေကာင္း ၊ နိဝသီယိတၳာတိ နိဝါေသာဟု
ကမၼသာဓန ဝစနတၳျပဳရမည္၏အျဖစ္ကိုလည္းေကာင္း ၊ ခႏၶာမွလြတ္ေသာ ေနဖူးေသာ တရားမည္သည္ မရွိရကား နိဝါသ အရ ခႏၶာကို ယူရမည္၏ အျဖစ္ကို
လည္းေကာင္း သိေစပါသည္။
အေပါင္း သံဝဏၰနာပါဌ္ျဖင့္ ပုေဗၺနိဝါေသာပုဒ္ကို ပုေဗၺနိဝါေသာ ပုေဗၺနိဝါေသာ-ဟု အလုတၱတပၸဳရိသ္ သမာသ္ဝစနတၳျပဳရမည္၏အျဖစ္ကိုသိေစပါသည္။
နိဝါသသေဒၵါ ကမၼသာဓေနာ, ခႏၶဝိနိမုေတၱာ စ နိဝသိတဓေမၼာ နတၳီတိ အာဟ ‘‘နိဝုတၳကၡႏၶာ’’တိ။ ( သာရတၳဋီကာ-၃၈၈ )
( ဂ ) အဇၩာဝုတၳာဟူေသာ သံဝဏၰနာပါဌ္ျဖင့္ နိဝုတၳဟူသည္ ( ဝါ ) ေနအပ္ဖူးေသာ
ခႏၶာတို႔ဟူသည္ မိမိသႏၲာန္၌ ျဖစ္ဖူးေသာ ခႏၶာပင္တည္းဟူေသာ အဓိပၸါယ္ကို
လည္းေကာင္း။
အႏုဘူတ-ဟူေသာ သံဝဏၰနာပါဌ္ျဖင့္ မိမိသႏၲာန္၌ျဖစ္ဖူးေသာ ခႏၶာတို႔ဟူသည္ အဖန္တလဲလဲျဖစ္ဖူးေသာ ခႏၶာတို႔ပင္တည္းဟူေသာ အဓိပၸါယ္
ကိုလည္းေကာင္း။
အတၱေနာ......နိ႐ုဒၶါဟူေသာ သံဝဏၰနာပါဌ္ျဖင့္ အဖန္တလဲတလဲ ျဖစ္ဖူး
ေသာ ခႏၶာတို႔ဟူသည္ မိမိသႏၲာန္၌ျဖစ္ၿပီး၍ ခ်ဳပ္ကုန္ၿပီးေသာ ခႏၶာတို႔ပင္တည္း
ဟူေသာ အဓိပၸါယ္ကိုလည္းေကာင္း သိေစပါသည္။
နိဝုတၳတာ ေစတၳ သႏၲာေန ပဝတၱတာ, တထာဘူတာ စ ေတ အနု အနု ဘူတာ ဇာတာ ပဝတၱာ, တတၳ ဥပၸဇၨိတြာ ဝိဂတာ စ ေဟာႏၲီတိ အာဟ ‘‘နိဝုတၳာတိ အဇၩာဝုတၳာ အနုဘူတာ အတၱေနာ သႏၲာေန ဥပၸဇၨိတြာ နိ႐ုဒၶါ’’တိ။ ( သာရတၳဋီကာ-၃၈၈ )
(ဃ) သံဝဏၰနာပါဌ္ျဖင့္ ပုေဗၺနိဝါေသာ-၌ နိဝါသအရ ( ဝါ ) နိဝုတၳအရ မိမိခႏၶာ
အစဥ္၌ အက်ဳံးဝင္ေသာ တရားတို႔ကိုသာ ယူရမည္မဟုတ္ေသး သူတပါးခႏၶာ
အစဥ္၌ အက်ဳံးဝင္ေသာတရားႏွင့္ နိဗၺာန္,နာမ,ပညတ္တရားတို႔ကိုလည္း ယူရ
မည္၏ အျဖစ္ကိုသိေစပါသည္။ ( ဆိုခဲ့ၿပီးတာကိုပါ ယူလိုလွ်င္ ဧဝ-သဒၵါထည့္၍ ဆိုရမည္ )
( င ) ပါဌ္ျဖင့္ ဆိုခ့ဲၿပီးေသာ မိမိခႏၶာ၌ အက်ံဳးဝင္ေသာတရား သူတပါးခႏၶာအစဥ္၌
အက်ံဳးဝင္ေသာတရားႏွင့္ နိဗၺာန္ပညတ္တို႔ဟူသည္ ခႏၶာကိုယ္အားျဖင့္ ေနအပ္ခ့ဲဖူးေသာ တရားတို႔မဟုတ္ အာ႐ုံျပဳဖူေသာ ( ဝါ ) အာရမၼဏပစၥည္းျဖစ္ဖူး
ေသာအားျဖင့္ ေနအပ္ခဲ့ဖူးေသာတရားတို႔ပင္တည္းဟု အဓိပၸါယ္ကို သိေစပါသည္။
(စ+ဆ) ပါဌ္ျဖင့္ အာ႐ုံျပဳဖူးေသာ ( ဝါ ) အာရမၼဏပစၥည္းျဖစ္ဖူးေသာအားျဖင့္
ေနအပ္ခ့ဲဖူးေသာ တရားတို႔သည္လည္း မိမိဝိညာဥ္ျဖင့္ ေနအပ္ခ့ဲဖူးေသာတရား
( ဆိႏၷဝဋဳမကျဖစ္ေသာ ပရိနိဗၺာန္စံဝင္ၿပီးေသာ ဘုရားရွင္တို႔၏အက်င့္ကို ေအာက္ေမ့ေတာ္မူရာ၌ ) သူတပါးဝိညာဥ္ျဖင့္ အာ႐ုံျပဳဖူးေသာ တရားတို႔ပင္တည္း
ဟူေသာ အဓိပၸါယ္ကိုသိေစပါသည္။
ယင္းတရားတို႔ကို ဝိညာဥ္ျဖင့္ အာ႐ုံျပဳ၍ သိအပ္ခါမွ်မဟုတ္ အမည္အႏြယ္အစရွိေသာ အထူးတို႔ျဖင့္ ပိုင္းျခားတတ္ေသာဉာဏ္ျဖင့္ ပိုင္းျခား၍
သိ၏ဟူေသာ အဓိပၸါယ္ကို လည္းေကာင္း သိေစပါသည္။
နံပါတ္ ( ၇ )
(ဃ) ဝါက် နိဝုတၳာ / နိဝုတၳာတိ
( ဂ ) ၌ နိဝုတၳာဟူေသာပုဒ္ကို တည္ပါဌ္အျဖစ္ ျပဆိုၿပီးျဖစ္ေသာေၾကာင့္ လည္းေကာင္း ၊ သာရတၳဋီကာ၌ ဣဒါနိ အဝိေသေသန ဝတၱဳံ ‘‘နိဝုတၳဓမၼာ ဝါ နိဝုတၳာ’’တိ ဝတြာ-ဟု ဖြင့္ဆိုထားေသာေၾကာင့္လည္းေကာင္း ဣတိ-သဒၵါမပါေသာ
နိဝုတၳာပါဌ္သင့္ပါသည္ ။ အထက္ပါဋီကာႏွင့္ မညီေသာေၾကာင့္ နိဝုတၳာတိပါဌ္မသင့္ ။
အမွာ ။ ။ နိႆမ်ား၌ကား နိဝုတၳာတိပါဌ္ကို အနက္ေယာဇနာျပသည္။
နံပါတ္ ( ၈ )
ပုေဗၺ-အရ ေရွလြန္ေလၿပီးေသာ ဘဝ ( ခႏၶာ ) ႏွင့္ နိဝါသ-အရ ခႏၶာတို႔ကို
မျပားဘဲကို ျပားသကဲ့သို႔ဆိုေသာေၾကာင့္ အေဘဒေဘဒူပစာ။ ဥကၠ႒-နည္း တင္ေလ။
ပုေဗၺနိဝါသာႏုႆတိမွိ-၌ ပုေဗၺနိဝါသာႏုႆတိယံ-ဟုဆိုအပ္ေသာ ဣတၳိလိင္ကို ပုေဗၺနိဝါသာႏုႆတိမွိ-ဟု ပုံလိင္ျပန္ေသာအားျဖင့္ ဆိုေသာေၾကာင့္
လိဂၤဝိပလႅာသနည္း တင္ပါ။
ပုေဗၺ-၌ ပုေဗၺသု ဟုဆိုအပ္ေသာဗဟုဝုစ္ကို ပုေဗၺ-ဧကဝုစ္အားျဖင့္ ျပန္ေသာေၾကာင့္ ဝစနဝိပလႅာသနညိး တင္ပါ။
နိဝါေသာ-၌ နိဝါေသာစ နိဝါေသာစ ဟုဆိုလိုလွ်က္ နိဝါသ တပုဒ္ကို အႂကြင္းျပဳ၍ ဆိုေသာေၾကာင့္ ဧကေဒသနည္း/ သာမညနိေႆသနည္း တင္ပါ။
နံပါတ္ (၁၀)
ဝဋဳမ၏ ေဝစနကား - မေဂၢါ ပေႏၴာ ပေထာ အဒၶါ၊ အဥၨသံ ဝဋဳမံ တထာ။
ပေဇၨာ ယနံ စ ပဒဝီ၊ ဝတၱနီ ပဒၶတိတၳိယံ။
( အဘိဓာန္-၁၉၀-၁၉၁ )
No comments:
Post a Comment
winnaing007.mm@gmail.com