ဝါက်စဥ္ ( ၅ )
(က)။ သယံ အဘိညာ သစၧိကတြာ ပေဝေဒတီတိ ဧတၳ ပန သယႏၲိ သာမံ။( ခ )။ အပရေနေယ်ာ ဟုတြာ။
( ဂ )။ အဘိညာတိ အဘိညာယ။
(ဃ)။ အဓိေကန ဉာေဏန ဉတြာတိ အေတၳာ။
( င )။ သစၧိကတြာတိ ပစၥကၡံ ကတြာ။
( စ )။ ဧေတန အနုမာနာဒိပဋိေကၡေပါ ကေတာ ေဟာတိ။
(ဆ)။ ပေဝေဒတီတိ ေဗာေဓတိ ဉာေပတိ ပကာေသတိ။
~~~~~~~~~~~
အဝဓာရဏ-အညတၳာေပါဟနအသုံးအနႈံး
သုတႏၲိ အႆဝနဘာဝပဋိေကၡပေတာ အႏူနာဓိကာဝိပရီတဂၢဟဏနိဒႆနံ။
( ဒီ႒-၂၉ ) ယင္းစကားရပ္၌ သုတံ-ၾကားအပ္၏ဟုဆိုသျဖင့္ သဗၺပဒံ သာဝဓာရဏံႏွင့္ အညီ သုတံပုဒ္ေႏွာင္ ဧဝသဒၵါရႏိုင္ေသာေၾကာင့္ ( ၾကားအပ္သည္သာဟု အဓိပၸါယ္ရသည္ ) ထို႔ေၾကာင့္ သုတံျဖင့္ မၾကားအပ္သည္ကို
တားျမစ္သည္။ ( ဧဝတၳဖလ )
တစ္နည္း ။ ။ အျခားအနက္ကို ပယ္ရွားႏိုင္ေသာ အညတၳာေပါဟန နည္းအားျဖင့္ မၾကားအပ္သည္၏ အျဖစ္ဟူေသာအျခား အနက္ကို ပယ္ရွားႏိုင္သည္။
ထို႔ေၾကာင့္ ေရွ႕ဆရာမ်ားက
ဧဝါဒိသတၱိယာ ေစဝ, အညတၳာေပါဟေနန စ၊
ဒြိဓာ သေဒၵါ အတၳႏၲရံ, နိဝေတၱတိ ယထာရဟ’’ႏၲိ။( သီဋီသစ္ ၁။ ၁၅၀ )
နံပါတ္ ( ၁ )
သယံအဘိညာ သစၧိကတြာ ပေဝေဒတိ ပါဠိေတာ္ကို သယံပုဒ္ဝယ္ သဒၵတၳ,အဓိပၸါယတၳ,ဧဝတၳဖလ,အညတၳာေပါဟနနည္းၾကံ၍၎၊ ပေဝေဒတိပုဒ္ကို
သဒၵတၳ,အဓိပၸါယတၳၾကံ၍၎ အနက္ေပးပါ။
အနက္ေပးပုံ။ ။ သယံ၊ ကိုယ္ေတာ္တိုင္အလိုလို( မအူသ် ) / ကိုယ္ေတာ္တိုင္ (ဘာဋီ ) [ သဒၵတၳ ] ( ဝါ ) တပါးကုန္ေသာသူတို႔သည္ မသိေစအပ္သည္ျဖစ္၍
[ အဓိပၸါယတၳ, ဧဝတၳဖလ, အညတၳာေပါဟန ] အဘိညာ၊ လြန္ကဲေသာဉာဏ္ေတာ္ျဖင့္ သိေတာ္မူ၍။ သစၧိကတြာ၊ မ်က္ေမွာက္ျပဳ၍။ ပေဝေဒတိ၊ သိေစေတာ္မူ၏ [ သဒၵတၳ ] ( ဝါ ) ထင္ရွားျပေတာ္မူၿပီ [ အဓိပၸါယတၳ ]
နံပါတ္ ( ၂ )
( ခ ) အႏုသေႏၶတက္ပုံ။ ။ ဤသို႔ (က)ျဖင့္ သယံသဒၵါသည္ သာမတၳေဟတုဟု
ဖြင့္ျပၿပီ၍ ၊ ယခုအခါ၌ ယင္း၏ အညတၳာေပါဟနနည္းအားျဖင့္ ( ဝါ ) သာဝဓာရဏ
နည္းျဖင့္ နိဝေတၱတဗၺတၳကို ျပလို၍ ( ခ )မိန္႔။
( ဂ ) အႏုသေႏၶတက္ပုံ။ ။ ဤသို႔ (က+ခ)တို႔ျဖင့္ သယံပုဒ္၏ သာမတၳအနက္ ယင္း၏ သာဝဓာရဏနည္းအားျဖင့္ ( ဝါ ) အညတၳာေပါဟနနည္းအားျဖင့္ နိဝေတၱတဗၺတၳကို ဖြင့္ျပၿပီ၍ ၊ ယခုအခါ၌ အဘိညာကား ဥပါဒ႐ူပံ သဒၵါေဒယံ စသည္တို႔က့ဲသို႔ ယကာရေလာပဟု ဖြင့္ျပလို၍ ( ဂ )ကို မိန္႔။
(ဃ) အႏုသေႏၶတက္ပုံ ။ ။ဤသို႔( ဂ )ျဖင့္ အဘိညာကား ဥပါဒါ႐ူပံ သဒၵါေဒယ်ံ
စသည္တို႔ကဲ့သို႔ ယကာရေလာပဟု ဖြင့္ျပၿပီး၍၊ ယခုအခါ၌ အဘိညာယဝယ္ အဘိကား ဂတိသုံးပါးတို႔တြင္ ဝိေသသဂတိ ယင္းသည္လည္း အဓိကတၳ ယင္းသည္လည္း က႐ိုဏ္းအနက္ကို အဦးမူသျဖင့္ ဆိုထားသည္ကိုလည္းေကာင္း
အဘိညာယ၌ ယသည္တြာပစၥည္း၏ ကာရိယ၏ အျဖစ္ကိုလည္းေကာင္း
ျပလို၍ (ဃ)ဝါက်ကို မိန္႔။
( စ ) အာေဘာဂါယုတၱေစာဒနာတက္ပုံ ။ ။ ဆရာ ဥပါလိမေထရ္သည္ (တနည္း)
ေဝရဥၨာပုဏၰားႀကီးသည္ ေသာ ဣမံေလာကံ ( ပ ) သယံအဘိညာ သစၧိကတြာ ပေဝေဒတိဟု မိန္႔ဆိုေတာ္မူ၏။ သယံအဘိညာယဟုဆိုလ်င္ လိုအပ္ေသာအနက္
ၿပီးေကာင္းသည္မဟုတ္ပါေလာ အဘယ့္ေၾကာင့္ သစၧိကတြာပုဒ္ကို ထပ္၍မိန္႔ဆိုပါသနည္း။ ပုန႐ုတၱိ အဗ်ာပိတ အပရိပုဏၰေဒါသတင္။
အဓိပၸါယ္ကား လိုအပ္ေသာအနက္ၿပီးစီးေသာ္လည္း မွန္းဆ၍ သိျခင္းအစရွိသည္ကို ပယ္ျခင္းကိုျပဳလိုေသာေၾကာင့္ ........ဟူလိုေသာ္။
နံပါတ္ ( ၃ )
( ခ ) ျဖင့္ အညတၳာေပါဟနနည္း အားျဖင့္လည္းေကာင္း သဗၺပဒံ သာဓာရဏံႏွင့္
အညီ အဝဓာရဏ ဧဝ၏ နိဝေတၱတဗၺတၳကိုလည္းေကာင္း
ဆက္၍ျပေသာေၾကာင့္ဝါက်ာရမ႓ဝါက်။
(ဃ) ျဖင့္ အဘိညာယ၌ ငုတ္ေနေသာအနက္မ်ားကို ေပၚလြင္ထင္းရွားေအာင္
ဖြင့္ျပေသာေၾကာင့္ ဝိတၳာရဝါက်။
( စ ) သည္ ပါဠိေတာ္၌ သစၧိကတြာပုဒ္ထပ္မံ၍ ဆိုရျခင္း၏အေၾကာင္းကို ဆက္၍
ျပေသာေၾကာင့္ ဝါက်ာရမ႓ဝါက်။( တစ္နည္း ) သစၧိကတြာပုဒ္ကို
ထပ္မံ၍ဆိုရျခင္းအေၾကာင္းကိုျပေသာေၾကာင့္ ဝါက်ာရမ႓ဝါက်။
အႏုမာနာဒိပဋိေကၡေပါ-ကို ကိုဟုအနက္ေပးက ကေတာ၌ ကမၼ+ကမၼီ / သည္ဟု
ေပးလ်င္ ေဟာတိ၌ ကတၱား+ကတၱီ စပ္။
နံပါတ္ ( ၄ )
သဗၺံ ေနယ်ႏၲိ စတၱာရိ သစၥာနိ ( ေနတၱိ႒ ၉၂ ) ေနယ်ံ
ဤေနရာ၌ ပုံလိင္( နီ+ဏ် )
န ေနေယ်ာ အေနေယ်ာ။
ပေရဟိ အေနေယ်ာ ပရေနေယ်ာ ( အယုတၱသမာသ္ )
( န၊ ပရ ၊ ေနယ် )
န-ဟူေသာ ဝိေသသနပုဒ္၏အရကား ပသဇၨပဋိေသဓေဘာဂုဏ္ ရ၏။
ပရ-ဟူေသာ ဝိေသသနပုဒ္၏အရကား သူတပါးတို႔ျဒပ္သည္ မုခ်။
ထို၏ ျမတ္စြားဘုရား ျဒပ္ႏွင့္ ကတၱား+ ကတၱီ အျဖစ္ျဖင့္ စပ္ျခင္းသမၺန္သည္
ဌာႏူပစာအားျဖင့္ရ၏။
အပရေနေယ်ာ ဟူေသာ သမာသ္ပုဒ္လုံး၏အရကား ထိုမုခ် ဌာႏူပစာရအားျဖင့္
မွတ္သားအပ္ေသာ ဘုရားရွင္ျဒပ္ရ၏။
( တစ္နည္း )
ဇာနိတေဗၺာ ေဗာေဓတေဗၺာတိ ဝါ ေနေယ်ာ
ပေရဟိ ေနေယ်ာ ပရေနေယ်ာ
န ပရေနေယ်ာ အပရေနေယ်ာ ( နနိပါတပုဗၺပဒ ကမၼဓာရည္းသမာသ္/ ကမၼဓာရယမိႆကတပၸဳရိသ္ ) ( န၊ ပရေနယ် )
ထို၏ သူတပါးတို႔ မသိေစအပ္သူ ( ဝါ ) ဘုရားရွင္ျဒပ္ႏွင့္ ဂုဏ္+ဂုေဏး
အျဖစ္ျဖင့္ စပ္ျခင္းသမၺန္သည္ ဌာႏူပစာရအားျဖင့္ ရ၏။
သမာသ္ပုဒ္လုံးအရကား ထိုမုခ် ဌာႏူပစာရတို႔ျဖင့္မွတ္အပ္ေသာ သူတပါးတို႔ မသိေစအပ္သူ ( ဝါ ) ဘုရားရွင္ျဒပ္ရ၏။
နံပါတ္ ( ၅ )
သယံ-ကား တတိယႏၲနိပါတ္ပုဒ္ ( သဒၵနီတိ ) နပုံးလိင္
ပထမႏၲကိရိယာ ဝိေသသနနိပါတ္ပုဒ္ ( မအူသ် )
အႏုမာန ။ ။ ( အႏု-မာ+ယု ) နပုံးလိင္
ပစၥကၡံ ။ ။ ( အတိ-အကၡ+အ - တိ )
နံပါတ္ ( ၆ )
(က) ျဖင့္ သယံသဒၵါ၏ သာမတၳအနက္ကို ေဟာသည္၏အျဖစ္ကို လည္းေကာင္း
( နိပါတလိဂၤတၳ ) တနည္း ။ သယံ သာမံ ပုဒ္တို႔၏ ပရိယာယ္ေဝဝုစ္
အျဖစ္ကိုလည္းေကာင္း ( ပရ္ိယာယ္ျပ အဘိေဓယ်တၳ ) တနည္း ။ သေက
သေယ က့ဲသို႔ မိမိဥစၥာဟူေသာအနက္ကိုမေဟာ ကိုယ္တိုင္ဟူေသာ အနက္ကို ေဟာသည္၏ အျဖစ္ကိုလည္းေကာင္း ( နိပါတလိဂၤတၳ ) သိေစပါသည္။
( ခ ) ျဖင့္ သယံ အဘိညာ ကိုယ္တိုင္သိဟူသည္ သူတပါးတို႔မသိေစအပ္ဟူေသာ
အညတၳာေပါဟနနည္း ( ဝါ ) အေႏၲာအဝဓာရဏနည္းအားျဖင့္ ရအပ္ေသာ နိဝေတၱတဗၺတၳကိုလည္းေကာင္း ( ဘာဝတၳ ) သယံနိပါတ္ပုဒ္ေႏွာင္ ပထမာဝိဘတ္ေက်ေနသည္၏ အျဖစ္ကိုလည္းေကာင္း ( ဝိဘတၱိပဒ ) ယင္း
ပထမာဝိဘတ္၏ ကိရိယာဝိေသသနအနက္၌ သက္သည္၏အျဖစ္ကိုလည္းေကာင္း ( ဝိဘတ်တၳ ) သိေစပါသည္။
( ဂ ) ျဖင့္ အဘိညာကား သဒၵါေဒယံ ဥပါဒါ႐ူပံတို႔၌ကဲ့သို႔ ယကာရေလာပ၏အျဖစ္ကို
သိေစပါသည္ ( ဘာဝတၳ )
(ဃ) အဓိေကန ဉာေဏနျဖင့္ အဘိညာယ၌ အဘိကား ဂတိသုံးပါးတို႔တြင္ ဝိေသသဂတိ ယင္းသည္လည္း က႐ိုဏ္းဝိဘတ္အနက္ကို အဦးမူသျဖင့္ အဓိကအနက္ေဟာသည္၏အျဖစ္ကို လည္းေကာင္း ( ဥပသဂၢလိဂၤတၳ )
အဘိအရ အဓိက အနက္ကို အဦးျပဳ၍ ဉာဏ္ကို ( ဝါ ) သဗၺညဳတဉာဏ္ကို
ယူရမည္၏ အျဖစ္ကို သိေစပါသည္ ( သ႐ုပ္ၾကား ) အဘိဥပသာရပုဒ္ေႏွာင္
နာဝိဘတ္ေက်ေနသည္ကိုလည္းေကာင္း ( ဝိဘတၱ္ိပဒ ) ယင္းနာဝိဘတ္သည္
က႐ိုဏ္းအနက္ေဟာသည္၏ အျဖစ္ကိုလည္းေကာင္း ( ဝိဘတၱယတၳ ) သိေစပါသည္။
ဉတြာျဖင့္ အဘိညာယ၌ ယသည္ နာစေသာ ဝိဘတ္တို႔၏ ကာရိယမဟုတ္
တြာပစၥည္း၏ ကာရိယ ယအျဖစ္ကိုသိေစပါသည္ ( ဒုတိယပစၥယပဒ )
( င ) ျဖင့္ သစၧိကတြာပုဒ္၏ ပစၥကၡအနက္ေဟာသည္၏အျဖစ္ ( နိပါတလိဂၤတၳ )
သစၧိ့ုဒ္ေႏွာင္ ဒုတိယာဝိဘတ္ေက်ေနသည္ကိလည္းေကာင္း ( ဝိဘတၱိပဒ )
(ဆ) ေဗာေဓတိျဖင့္ ပေဝေဒတိကား ပ-ဝိဓ-ကာရိက္ေဏ တိဝိဘတ္ ၊
ပ-ဥပသာရ၏ ဓာတြတၳာႏုဝတၱက ( ဥပသဂၢလိဂၤတၳ ) ဝိဓဓာတ္သည္ ခံစားျခင္း
အနက္ကိုမေဟာ ေဗာဓန သိျခင္းအနက္ကို ေဟာသည္၏ အျဖစ္ကိုလည္းေကာင္း
( ဓာတြတၳ ) ဉာေပတိျဖင့္ ေဗာေဓတိ၌ ဗုဓဓာတ္သည္ ႏိုးၾကားျခင္းစေသာ
အနက္ကို မေဟာ ဉာဏ သိျခင္းအနက္ကို ေဟာသည္၏အျဖစ္ကိုလညိးေကာင္း
( ဓာတြတၳ ) ပကာေသတိျဖင့္ သိေစ၏ဟူသည္ ထင္ရွားျပျခင္းပင္တည္းဟူေသာ
အဓိပၸါယ္ကိုာသ္ိေစပါသည္။ ( ဘာဝတၳ )
နံပါတ္ ( ၇ )
( ခ ) အပရေနေယ်ာ / အနညေနေယ်ာ
ဤသို႔ ပုဒ္ႏွစ္မ်ိဳးရွိရာ အနညေနေယ်ာဟုရွိရာ၌ န+အည - အပရေနေယ်ာဟုရွိရာ၌
န+ပရ ဟု ပုဒ္ခဲြ၍ ပစၥနီေကာတၱေမ သြေည၊ ပစၧာဘာေဂ ပေရာ တိသု ( ဓာန္ ၈၄၃ )
အရ ပရသဒၵါ၏ အနက္ကိုျပရာဝယ္ ပစၥနီက, ဥတၱမ, အည, ပစၧာဘာဂအနက္တို႔ကို
ေဟာ၏။ ထိုေၾကာင့္ ပရဟူ၍လည္းေကာင္း အညဟူ၍လည္းေကာင္း ႏွစ္မ်ိဳးရွိရာ၌
သူတပါးဟူေသာ အနက္ကိုေဟာေသာေၾကာင့္လည္းေကာင္း ( သီ႒ ၉၃ ) ၌
ေယ တထာဂေတာ သယံ အဘိညာ သစၧိကတြာ ပေဝေဒတီတိ ေယ ဓေမၼ တထာဂေတာ အနညေနေယ်ာ ဟုတြာဟူ၍လည္းေကာင္း၊ ( သီ႒ ၁၅၈ )၌
သယႏၲိ သာမံ အပရေနေယ်ာ ဟုတြာ။ ဟူ၍လည္းေကာင္း ( သာရတၳ ၁။၂၉၉ )
၌သာမႏၲိ သယေမဝ အပရေနေယ်ာ ဟုတြာ ဟူ၍လည္းေကာင္း၊ ( ပါရာဇိကဏ္႒
၃၈၁ )၌ သာမႏၲိ သယံ အပရေနေယ်ာ ဟုတြာဟူ၍ ဖြင့္ဆိုထားေသာေၾကာင့္လည္း
ေကာင္း ဖြင့္ဆိုထားသည္။ ဤသို႔ အ႒ကထာဋီကာမ်ား၌ အပရေနေယ်ာ ဟုတြာဟူ
၍လည္းေကာင္း အနညေနေယ်ာ ဟုတြာဟူ၍လည္းေကာင္း ဖြင့္ဆိုထားသည္ကို
ေတြ႕ရေသာေၾကာင့္ ႏွစ္မ်ိဳးလုံးသင့္ပါသည္။
နံပါတ္ ( ၈ )
( ခ ) အဓိေကန ဉတြာတိ အေတၳာ
အေပါင္းျဖစ္ေသာ ။ ။ ဘုရားရွင္၏ သႏၲာန္၌ျဖစ္ေသာ ဉာဏ္ေတာ္အားလုံးတို႔၏
အစိတ္ျဖစ္ေသာ ။ ။ သဗၺညဳတဉာဏ္၌ တင္( ဧကေဒသ်ဴပစာ ႐ုဠွီနည္း )
နံပါတ္ (၁၀)
သယံပုဒ္၏ ေဝစနကား သံ သာမံ သယံတည္း
No comments:
Post a Comment
winnaing007.mm@gmail.com